inloggen

Alle inzendingen over afbetalen

5 resultaten.

Sorteren op:

dakloos in het wassalon

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 300
witte tegels op de vloer met waspoederen sporen onder een flets neonlicht verhullen niet zijn kilte zoals hij daar ineengedoken de nacht tracht door te brengen van een lang februarimoment het zakje aan zijn voeten met gaten en al lang versleten bevat geen wasgoed meer maar de resten van zijn beschaving ooit gekocht op afbetaling Ze…

In smeltend samenzijn

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 192
hagelt kleine stukjes in smeltend samenzijn de noordooster klaart de lucht en na een aard uitstralen kunnen we de schaatsen halen wij zijn niet uitgeblust laten snelheid ons plezier bepalen op sloten en kanalen met koek en zopie in de rust eindelijk gaat de vorst de erfenis inschalen die tal van warme zomers nooit hebben kunnen afbetalen…
wil melker27 november 2008Lees meer…

Armoe

netgedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.540
Verscheurde lakens voor gordijnen Jarenlang dezelfde broek Truien, versleten en met gaten Een kamerplant staat dood in de hoek Droge spaghetti met wat tomaat Koffie van vooroorlogs fabricaat Elke ochtend oud geroosterd brood Voor de afbetaling van je 16 meter lange boot Met zeilen, wind gebold Vaar je over 't IJsselmeer En geniet met…
Darius18 november 2006Lees meer…

ALLE TIJD

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 73
op mij en ik nog tijd van leven genoeg bezat haar nog zelf invulde stond ze al die tijd aan mijn zij was zij het die mij nog zo veel wonderbaarlijke dingen onthulde maar nu zij mij alles getoond en ingepakt heeft voel ik het dat zij het tijd vindt worden hiervoor te worden beloond dat ze geen krediet meer geeft dat ik aan haar moet afbetalen…
catrinus2 december 2019Lees meer…

weekendvader

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.191
timide groep hun moeder draagt een tas met schone kleren geen boeman zijn, een woning vol met troep wat maakt het uit, dat moet hij tolereren ze laten zich haast schaamteloos fĂȘteren en leven op patat, kroket en snoep ze zijn weer thuis, verdwenen is de schroom een somber huis leeft op door hun verhalen hij wil zijn schuldgevoel graag afbetalen…