Rotsen schenken muurvast vertrouwen
Water stroomt door het ravijn
Vogels fluiten het concert van de dag
Vrede voelt als een associatieverdrag
Vogels zingen melancholiek
Een ballade van romantiek, na tragiek
Waterspreeuwen vertonen bad-rituelen
Vredig gevoel met ieders hart delen
Stilzwijgende diepgang uit het ravijn
Waar je intens verbonden…
fraaie oude muren glimmen in 't licht
van goudgele zonnestralen
schaduwen van door de zon belichte
vensters werpen zich op de
met bloed, zweet en tranen
bedekte grond van het
Romeinse amfitheater dat
onwillekeurig mijn
diepste gedachten doet terug voeren
naar reeds lang vervlogen tijden
van gladiatoren, gevechten, martelingen…
ik heb geluiden
buiten gesloten
gordijnen toe geschoven
nu mogen ze komen
de majestueuze beelden
uit mijn diepste dromen
uit ilias en odyssee
nam ik elementen
van de griekse oudheid mee
het romeins decadente
in amfitheaters en kampementen
gaf mij de massaliteit
in dit groots decor
keek ik naar ogen hoorde twisten
van leiders die…
Vandaag excursie naar een tempel
ergens verderop aan de rivier
en we nemen niets mee
al schijnt daar niemand te zijn
dus geen dagelijkse riten
Het zal wel een les zijn
We lopen achter elkaar
door het bos, we lopen
over de rand
van een bekken, we zijn er
midden in de tempel
een rij oranje vlaggen
in de open grot
van de watervallen…
kordater
Of nee, zoiets heet anders.., adequáter
Dan noemden ze me nu geen Rozewater
En was mijn leiderschap veel accurater
En heus ik ben beslist geen vrouwenhater
Maar Halsema en Kant met hun gesnater
Daarvan word ik alleen maar obstinater
Ik heb het in die brief gezet, het stáát er
Oh, was ik maar coureur of missiepater
Of inspecient in een amfitheater…
de materie is geschoond
mensen hebben het universum gekregen
met zon maan en planeten
om dit fenomeen intens te beleven
piramides en amfitheaters
catacomben en kathedralen
curieuze paleizen om in te verdwalen
staan aan de basis van dit samengaan
in dans kunst en muziek
draait alles alleen maar om liefde
om met elkaar uiting te geven
aan…
Zoals de donkere trappen van een waterval,
Waarover ’t water bruist, was ’t amfitheater
Onbeweeglijk onder ’t gewoel der woorden.
En zij verrezen, zeggend tegen elkander,
Dat, als de Macht, Slavernij eeuwig was.…