Alle inzendingen over andre kuipers

niet meer bent Mij nog steeds met je mooie stem en aangrijpende teksten kippenvel blijft geven Daarom heb ik ter gelegenheid van jouw 70ste geboortedag Een ode aan jou geschreven Een ode aan een unieke en bijzondere man Die ik niet zomaar vergeten kan Op mijn derde jaar werd ik fan van jou En dat ben ik tot op heden altijd gebleven Beste Andre…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

Je zit in mijn kijkdoos. Het deksel blijft dicht. In Zweden misschien ben je later gaan wonen. Misschien ging je varen. Misschien bak je brood. Maar evengoed zit je hier achter een krant in het café om de hoek. En misschien ben je dood. Maar je zit in mijn kijkdoos. Ik kijk elke dag. En zie steeds opnieuw hoe je mij niet eens zag. --…

Ik kijk en observeer. Maar telkens zie ik het zelfde weer. Niemand die me kan boeien. Ze kunnen me kunnen me niet laten bloeien. Ik kijk en observeer. Maar dit keer zie ik meer. Jij ben als een diamant. Edel en galant. Ik kijk en observeer. Hoe langer ik naar je kijk des te meer ik leer. Leer over mij en mijn leven. Maar langzaam ben…

Zij heeft geen andre vormen Dan de borsten van haar golven, En geen andre woorden dan de volle Koren van haar brandingen en haar stormen.…

Zij heeft geen andre vormen Dan de borsten van haar golven, En geen andre woorden dan de volle Koren van haar branding en haar stormen.…

Geef andren spekstruif of pasteitjes, Of Franse lever-lekkernijtjes, Geef andren haas- of hertenbout, Of wel doortruffeld zwijnenpootje, Mij is uw lieflijk middelmootje Het fijnst banket, en zoet uw zout.…

Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam, Maar andre sterren zien we in andre tijden. Uw land is zo ver van mijn land verwijderd: Van licht tot verste duisternis - dat ik Op vleuglen van verlangen rustloos reizend, U zou begroeten met mijn stervenssnik.…

Immer geplaagd door een lekke band stond André Michelin steeds vaker aan kant. Dus wachtte hij wijs op hulp uit Parijs en keurde dan maar het restaurant.…

Sinds ik hier voor de jeugd zorg, zo denkt Rouvoet Verslinden instituten tig miljoenen Maar staat hun aanpak in de kinderschoenen: In samenwerken zijn ze niet zo heel goed Hij zal, om dit probleem te overwinnen Er wel weer een instantie bij verzinnen…

Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam, Maar andre sterren zien we in andre tijden. Uw land is zo ver van mijn land verwijderd: Van licht tot verste duisternis - dat ik Op vleuglen van verlangen rustloos reizend, U zou begroeten met mijn stervenssnik.…

Maar dat hij, die altoos kniest, En wat andren zijn wil wezen, Zelfs hetgeen hij heeft, verliest, Heb ik meer dan eens gelezen.…

Omdat hij gewoon was was hij bijzonder Bijzonder word je pas als je dus gewoon blijft die je altijd was André Hazes was gewoon werd daardoor geëerd in De Arena als een koningszoon dat is bijzonder, en eigenlijk ongewoon...…

Elvis Presley is dood Frank Sinatra is dood André Hazes is dood Simon Carmiggelt is dood Prins Claus is dood En ik voel me ook al niet lekker…

Men noemt het stad. Het is een visioen Van natte asphaltstraten en plantsoen En een gevangenis voor wie het wagen, Te breken met hun wetten van fatsoen. Men noemt het stad en doet er daags zijn plicht En met een nette lach op zijn gezicht Spant ieder er zijn listen en zijn lagen. En als men tijd heeft schrijft men een gedicht. ----------…

Ik had in je ogen al gelezen Wat je gisteravond tegen mij zei, En als je heel goed hebt gekeken Zag je het waarschijnlijk ook bij mij. Ik merkte het al aan je handen Toen je me streelde heb ik het gevoeld, En zonder een woord tegen me te spreken Begrijp ik precies wat je bedoelt. Ik proef zoveel liefde in je lippen Als je me kust voelt…

deze mensen zij zullen zeventig jaar worden weer andere veertig daarna in hotelkamertjes ziekenhuizen op de heide als de zon schijnt zullen zij stuk voor stuk sterven zonder zich te realiseren dat ik het voorspeld heb ----------------------- uit: 'Zoals wij', 1965.…

Bij het gammele landhek, groen uitgeslagen, vermolmd. Altijd wel een, namens de weide, die je begroet. Tweeponder tong die je hand likt. Een walm uit de bek recht uit de lebmaag. Strontvliegen en dazen met geen staart weg te slaan. Wel erg ver van de oeros geraakte lobbes van een lady, nog een eeuw fokken en krachtvoer en je…

ik bespeel je zoals mijn gitaar liefdevol en hard de klanken laten mij beven wij samen niet meer apart een tinteling door mijn lijf bij het voelen van jouw snaar het laat mij smachten jij zegt veel maar wat is waar? een kat en muis spel jij bent de kat je weet mij te raken maar nu ben ik het zat geef mij de handboeien geef mij het…

dromen door mij heen als een film afgespeeld met een open eind is dit wat je wilt wanneer sluit je het eens af jij komt in elk hoofdstuk voor wanneer is het afgelopen ik lees maar door en door ik vergeet te slapen ik eet niet meer ik wil het hoofdstuk sluiten met een goed gevoel dit keer…

Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over, larielijders allerlei, killers en kaalslagers. Er zijn zoveel moegemaakten, klemgeraakten; uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek. Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers, regelneefjes en meters van Nut. Alles hier rept en roert zich, maar in het gedaver…

dag dromen dromen gaan ook zonder jou kan ik het aan lekker huilen huil een traan stomme vent wat heb je gedaan prins op paard paard komt voorbij stomme prins nog niet voor mij lekker allenig alleen is fijn voor nu is het goed even geen pijn…

Kwallen, deze vliegende schotels van de zee, over bleke koraalstranden zwevend, wuivende jungles wier. Onderwater-parachutisten. Zusters van de champignon. Slakken zonder huis (De zee is hun huis.) Door getijdestromen voortgedreven. (De maan is hun motor.) Op het strand liggend voor snot wachtend op de volgende vloed. Kwallen…

Als de kiezels. Als de keien. Met de water-expresse vervoerd. In de grintlaan gestort. Door de toevallige schoen weggeschopt. Eén moest er zijn in de slinger van David. 'n Paar in Demosthenos' mond. Door de betonmolen op het bouwterrein. Door de broekzakken van kinderen. Rollend rollend Door onderaardse rivierbeddingen. In de witte…

Als ik nu kon dichten, Zou ik rijmen, Over je prachtig bruine ogen en je lieve gezicht. Maar ik lig hier naast je in het donker. En schrijf geen letter zonder licht.…

Hoewel mijn ei is gelegd op het vogeleiland “de Griend”, vlieg ik dagelijks mee met het schip de “Friesland” mijn grote vriend. Een eiland verder gebruik ik nu als mijn thuishaven, daar waar ik mij aan het zilte water kan laven. Vaak krijg ik aan boord te eten zoals een broodkorst, met wat geluk zit daar ook nog wat boter aan of zelfs een plak…

Wil je het echt weten, Vandaag wil ik wel eens iets geks eten. Zoals vla met spruitjes, Of krentenbrood met rauwe uitjes. Erwtensoep met stroop, Gebakken aardappelen met suikerbrood. Ik weet niet waarom, Het klinkt misschien heel stom. Maar soms is het gewoon een dag, voor hutspot met hagelslag.…

We noemen hem Kees, Gisteren nog was hij een vrolijk kwetterende koolmees. Hij vloog tegen het raam, Brak zijn nek en het was met hem gedaan. Kees heeft nu een mooi plekje onder het gras, Toch zag ik graag dat hij nog in leven was. Voor hem houden we onze pet voor de buik, En staan even stil voor een kuiltje bij een struik. Dag Kees,…

De goede verstaander heeft mij niet nodig maar jongleert met zijn eigen toverballen in het kunstlicht van zijn kale stad. In dezelfde krant waar men deze gedichten zal bespreken, zullen moordenaars toeslaan, koersen schommelen, ettert een wereldzweer. O moeder der wateren, natuurlijk, ik blijf het proberen, maar het Grote Gedicht, dat handel…

Je…. Betreedt de veerboot Ruikt het Wad Verlaat de haven Ziet het eiland Je…. Beleeft het dorp Ziet de duinen Hoort de wind Ruikt de bossen Je…. Proeft de zilte zee Beleeft het strand Voelt het zand Je…. Betreedt de boot Voelt de golven Nadert de kust Verlaat de rust….…