Alle inzendingen over annemieke steenberge

Op een dag zoals vandaag welt plots de vraag zou ook God domweg wel eens bedroefd zijn. Wellicht ergens politiek bedrijven met verschillende winden meegaan. Kan hij ook in deze tijd nog bestaan. Ik zag vandaag nog fier een populier erg doods staan, met een fraaie zwarte zangvogel gewoon alhier. Ik zag een ander wit dier in de wei van…

Hoe prachtig kan een gedicht ontroeren alsof het als fontein op je gazon zacht spuit, wat ons als leek naar een geheim kan ontvoeren, alsof het klinkt als een vogel die zachtjes fluit. Soms spreken zinnen dan wondere woorden die je plots compleet verstillen en bekoorden, ongezocht soms zin voor zin en laag voor laag klinken als die ene ultieme…

Met een machtige jump gooi ik mijn stalen ros naar voor pak de rit en ook de maillot jaune voor Van Steenbergen en Van Looy. Op het schavotje de kusjuffrouwen aan mijn zij ik word er zowaar verlegen bij. Natuurlijk is niet alleen de fiets van tel of de benen, ho nee! 't koppie moet ook mee: tactisch doorzicht, weet je wel.…

I heerlijke geurtjes zweven over de drempel voor de rollator bij de oude rijn zwem je in een warm kuurbad de kou voorbij - alle gekken gaan naakt zwemmen in de singel het is hoog zomer je wordt wakker belast met wat je draagt een lieve glimlach lage winterzon op zoek naar saharageel boven onze stad…

niet meer Wij zullen ons moeten aanpassen 65 jaar zeilen naar hartenlust schippersdag in loosdrecht is niet meer zeilers liggen nu aan de kust het doet ons zeer wie zal het roer gaan overnemen waar is zo’n unieke gelegenheid zeilers moeten elders gaan lenen tot op het laatst was jij bereid wie trekt nu de kar het water in sorry Annemiek…

Midden in de kamer. Ik kijk om me heen. Aan de linker muur hangt een klok, de tijd tikt weg. Aan de rechter muur hangt een schilderij. Het laat de polder zien uit een ver verleden. De koeien liggen in de wei, het water stroomt kalmpjes voort. Voor me is een raam. De auto's razen voorbij, de tram komt langs, mensen haasten zich om op…

Er zijn zoveel sterren, Misschien kunnen zij het vertellen. Als ze nou konden praten, Voelde niemand zich verlaten. Dan had niemand vragen, Want dan vertelden ze, wat ze zagen. Ik zie een vallende ster, Die kwam van heel ver. Je mag dan iets wensen, Dat weten alle mensen. Het is maar een gasbol, Is dit sprookje niet te dol? Je moet…

Ik kijk terug in de tijd, bijna alles is weg en kwijt. Hoe was ik toch als kind, is er dan niets dat verbindt? Alles loopt door elkaar, geen richtlijn wat raar! Wie was ik toendertijd, was ik een boze of rustige meid? Wat was vroeger mijn wens, ben ik nu wel dezelfde mens? Is er nog enig verschil, was ik toen ook al zo stil?…

Gelukkig ik ben niet alleen, heb weer wat mensen om me heen. Ik ben niet meer onzichtbaar, en ze zijn geen gevaar. Gelukkig ik kan weer denken, en aandacht aan iemand schenken. Ze luisteren weer als het moet, ik begin een gesprek vol goede moed. Gelukkig ik ben er vandaag, er zit geen knoop in m'n maag. De zon schijnt alleen voor mij,…

De stoeptegels dansen onder mijn voeten, Groot gevaar! Ik wil verder, Harder, Maar de stoeptegels trekken omlaag. Geen weg verder, Geen weg terug. Ik word naar beneden geslokt, Naar het diepe duister, Geen uitgang, Geen ingang meer nadat de tegels zich sluiten. Een triest gevoel, Een diep verlangen. Naar die mooie dingen van buiten. Nu…

Soms denk ik wel eens…stel dat ik weg kon….weg naar een andere wereld.. Gewoon weg van al die negatieve gedachtes en zijn zoals ik wil…….. Geen twijfels meer en bang zijn wat mensen van me denken…... mezelf nergens voor te schamen…… Een dag met niemand rekening te houden en doen wat “ik” wil…….. Maar waar is deze wereld………..?…

Soms voel je je onzichtbaar……… Iedereen om je heen is bezig met elkaar, behalve met jou. Zien ze je wel? Of kijken ze dwars door je heen? Hebben we iets niet wat andere wel hebben? Of hebben we iets wel wat andere niet hebben? Staan we er misschien niet voor open? Moeten we wat meer uit onze schulp kruipen en laten zien wie we zijn!? Je uitstraling…

Ik wil het zo graag, ik kan niet wachten. Was het maar zover……..! Ik droom ervan, ik denk er telkens aan. Hoe zou het zijn, hoe zou het voelen? Iets voor jezelf, een doel om voor te gaan, een reden om voor te leven. Iets moois om van te genieten, samen ervan genieten liefde te geven. Was het maar zover…….!…

mijn hart staat in brand een brand van tranen en falen en het waarom? al zeggen al mijn mensen dat ik niet faalde toch voelt het zo wanneer je man je verlaat met "ik heb geen zin meer" en het je niet zeggen wil: "ik heb een vriendin" waarom voel ik me zo verdrietig? waarom die pijn? ging het maar over dat zou zo fijn zijn al zegt hij…

Jong en oud tegelijk Dat ben jij Een warme aanwezigheid Dat ben jij Zo bijzonder zo zeldzaam Dat ben jij Met veel liefde alles gegeven een heel lang leven Je bent uniek een pracht mens Dat ben jij…

Een roosje in volle bloei Zo onschuldig en klein Een roosje in volle bloei Waarom mag dit niet zo zijn? Veel liefde en levenskracht Heb jij nu al in dit leven gebracht Roosje lief bloei maar fijn Waar je ook mag zijn…

Wielie sprak woorden woorden die hout snijden hout van het kruis het kruis van Christus gestorven en weer opgestaan om levend, eeuwig levend te laten zien, te laten voelen dat wij allen, allen op deze wereld mannen, vrouwen, jongens en meisjes als kinderen voor het aangezicht van God Zijn Vader, maar ook van Zijn Moeder Maria EEN zijn in…

De reactie van Kerima onder mijn versje ~In plaats van~ bracht mij tot dit sonnetje En Annemieke ik vertel het jou in groot vertrouwen. Geen man te hebben was in vroeger tijden geen malheur, want elke dag kwam er toch wel een kerel aan de deur waarmee je als ze wilden, iets romantisch op kon bouwen.…

Ook jij bent al vaker bij het graf geweest, ook jij hebt de dood en het sterven niet gevreesd. Zij zijn in alle stilte neer gegleden, verhuisd naar ver daar beneden in het heden. Niet dat zij het sterven hebben geliefkoosd, al vonden ze samen met u op 't einde wel de nodige troost. De dood was even als een vuist die me voluit raakte, waarna…

het rode truitje het diepe zwarte water de witte lotus er is wat met haar te praten of fluisteren ze tegen de ruiten op de rotonde de dikste vrouw van de stad voorrang op de fiets iets in mijn ooghoek de wind ratelt de ruiten beweegt schaduwen het haar van mijn lief geelbruine treurwilgen bijna tot de grond…

marokkaanse roos in een besneeuwde steeg haar rode knoppen in de volle maan op de drukke singeloever strijkt een reiger neer de aronskelken in de tropische kamer geuren tevergeefs de singel spiegelt in storm gevallen rozen de stok staat stokstil vermist in de nacht ze kan overal zijn - het vriest nog net niet…

een telefoontje een windvlaag een zonnegloed steken in het hart vijf voor twaalf de telefoon doet het weer te laat verwijtbaar de sterke rechtse trekt de zieke linkse op uit gevallen haar liggend op de rug naast natte zweetpoelen jezelf instoppen god onder de grond wij drijven op intuïtie naast het onzichtbare…

commissaris flipse storm op de eerste verdieping een bloempot valt - met kinderbedtijd wordt de pannenkoekenheks naarbinnen gehaald wolken voor de maan in het donkere water niets dan straatlantaarns zweven in water dorre bladeren langzaam tot op de bodem het utrechts jaagpad een meeuw jankt als de honden ´s ochtends heel vroeg…

geen doorkomen aan onder de linkse brugboog ligt een futennest in het voortuintje van een dode duif vleugels tegen de gevel in werkelijkheid kan het hek naar de vrijheid altijd open - zeg het me niet - hoeveel zwarte wateren moet ik afzoeken lage winterzon op de bodem van de singel ligt een vuilnisvat…

schreeuw van de dakmeeuw op de grens van de duinen schuim van de branding het nieuwe veerhuis zakt af naar de oude rijn waar is de veerman in rook opgegaan de gedachten en dromen slechts klanken blijven een pruimenmondje we hebben nog niet alles gedaan en gezegd racen naar oegstgeest de kreet van de overkant gehoord en gevreesd…

ach kleine hemdjes en haar grootse roze pak hoe komt ze daar in? details maken haar februari bloesemkleuren de paarse vogel wat hebben ze nu weer voor mij uitgestald in het vogelnest? je kan niet praten communicatiekaartje als paniek toeslaat ik heb een tumor snel gesteld snel aan het werk met vermoeide tong…

met je placematje ruzie om omhooggevallen glazen rode wijn kom denk niet zo diep clowns zijn we toch allemaal hou je ruggengraat mooi klein klein huisje schulpje om te dragen - een geduldig oor de waterdraagster loopt moeilijk maar zegt dat het niets is! boven de singel komt een glijbaan uit het raam wie verwacht mooi weer?…

met je placematje ruzie om omhooggevallen glazen rode wijn kom denk niet zo diep clowns zijn we toch allemaal hou je ruggengraat mooi klein klein huisje schulpje om te dragen - een geduldig oor de waterdraagster loopt moeilijk maar zegt dat het niets is! boven de singel komt een glijbaan uit een raam wie verwacht mooi weer!…

een gerucht op straat je bent beneden bezig zo kom je boven de modder kniediep het eiland is opgeknapt klaar voor je komst in een starcraft van onmetelijke afmetingen heb je gezeten een grauwe winter zie de knop van de oven slechts een microzon een meerkoetkwartet staat half in het water en danst de winter weg…

achter de drempel wachten een ontstoken blaas en aambeien - een prille lente tussen het verdroogde riet zwemt de zwarte alg misschien elektrisch maar jij wilde toch fietsen tot je jas wegvliegt ik lig op wacht in bed in verkrampte houding mijn hand voor het licht duiven en kraaien stijgen loodrecht de hemel in in de smalle steeg…