inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.038):

De wereld.

De stoeptegels dansen onder mijn voeten,
Groot gevaar!
Ik wil verder,
Harder,
Maar de stoeptegels trekken omlaag.
Geen weg verder,
Geen weg terug.
Ik word naar beneden geslokt,
Naar het diepe duister,
Geen uitgang,
Geen ingang meer nadat de tegels zich sluiten.
Een triest gevoel,
Een diep verlangen.
Naar die mooie dingen van buiten.
Nu alles zo kil en lelijk is.
Kijk ik terug,
En merk ik dat de wereld schitterend mooi is!

Schrijver: Annemieke, 24 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 443

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)