Alle inzendingen over beestjes OR gedachten OR hoop

Tja, vogelgriep, om daar wat aan te doen laat men het best die beestjes snel verdwijnen en dus ben ik acuut gestopt met lijnen en vreet me lens aan kip, fazant, kalkoen. Nu lees ik: ’t is al opgerukt tot Beieren! Dat wordt vanavond weer gebakken eieren ….…

Magicicades….excentrieke beestjes. Ze leven solitair maar kerngezond Tenminste dertien jaar onder de grond, En daarna pas gunt het zich tijd voor feestjes. Hooguit een maand leeft het het volle leven… Was dan maar liever ondergronds gebleven.…

Partij voor Dieren wil geen “boter bij de vis” Het moet eens stoppen met het beestjes plagen Die schepsels moeten al zoveel verdragen Beseft men wel hoe wreed zo’n spreekwoord is In hete boter smoren is niet fijn Een vis moet zwemmen...'t liefst in witte wijn…

Hoop op alles blijven hopen op wat dan ook eenzame gedachten altijd ergens op blijven wachten op iets meer dan helemaal niets...…

Nadien wist ik het weer jij was dat meisje met groene ogen bruine haren geheimzinnige lach. Juist mooi maar als ik je zoek zoek ik te lang. En als ik ben waar ik moet zijn ben je er niet. Nog even wachten tot ik 'hoi' hoor of iets wat daarop lijkt...…

dringt hun betekenis door als ik mijn ogen niet sluit in gedachten verzonken.…

Nu steekt die Russische gemenerik, Uit vrees voor die gevaarlijke insecten, En als bewijs voor de totale gekte, De bloemen uit ons landje in de fik. Zou er wel íemand zijn die hem gelooft? Dat beestje zit gewoon in Poetins hoofd!…

Nu de vakantietijd weer is begonnen, En iedereen vertier, ontspanning zoekt, Heb ik dit keer geen verre reis geboekt, Ik hoef niet aan een drukke kust te zonnen. Nee, ik blijf lekker thuis en word tòch bruin, Door Pokémons te vangen in m’n tuin.…

De beestjes worden in de was gezet met aaibaar haar. Alleen van was hun snoet. Zo blijkt ook hier maar weer eens: deze keus blijkt niet zo veel meer dan een wassen neus. (er worden wassen beelden gemaakt van de honden van Fortuyn voor Madame Tussaud's)…

Wervelende momenten van hoopvolle gedachten in maanlicht voor die ene keer verloren onder voorspoedig hopen naar die ene gedachte…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

En waar doe je het allemaal voor Shakespeare had het al vroeg door Ik maak ook lawaai en schrijf dus ik hoop, dat ik nog even blijf…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het is te warm, ook voor die beestjes dus gaan ze hup, de schaduw in zodra de klok geslagen heeft om na het siësta wederom, te grazen. Zelfs de hond heeft het moeilijk dat is goed te zien en te bedenken dat die geen vacht meedraagt geeft aan, het is warm vandaag.…

Hoop voor jou dat je niet ziek bent, maar dat je het druk hebt in je bestaan Hoop echt voor jou dat je enkel geluk kent en geen verdriet hoeft te ondergaan Hoop wel dat je ook aan mij gedacht hebt al was het maar voor even dan Hoop dat ik, misschien wel morgen, mijn lieve Vriend, naast je zal mogen staan.…

We leven tussen de bepaling van een plaats en een gedachte. De duur hiervan is puur geluk. We zijn gemaakt, we vielen te verwachten. In deze tuin, achter de ramen, woekert de klimplant, pikken veren driftig beestjes van een bast, zwelt het fruit. En wij bestaan niet, kunnen bewijzen niet te bestaan.…

onrust giert, afgeleid, heen en weer schieten gedachten. In aandacht, accepteer, wat is. Aandacht voor wie ik ben, mag zijn Rust, in acceptatie. Hoop op beter, maar zijn in nu en sterk in mij groeit de hoop die rust gezaaid heeft en opkomt in mijn lente. Loop de berg op en rust wanneer, het mij te moede is.…

Een groot verlangen, diep in mij, gedachten aan, maken me blij. Angstige gedachte, door me heen, verkeken kans, of toch nog een? Zo graag, alles ervoor geven, geloven in, want hoop doet leven...…

www.metronieuws.nl/node/856683 Rijstvelden in Soekaboemi, regendruppels in Camellia thee.. zwarte thee, zwarte ogen, zwarte tranen, Indische wortel en peroxyde, zo wit kan zwart zijn. Haat uit verdriet, zo wit kan zwart zijn.. Gevang in opperst gevang,niets kan schelen. Tarantella en hoeden, mannen in het zwart.. Minder,minder, niets…

Daadkracht Werd er verwacht Dat had ik niet gedacht. Ik vind het al fijn Om mezelf te kunnen zijn. Nu maar hopen Dat het niet uit de hand gaat lopen.…

, de hoop op nog een gelukkig leven....…

Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, de liefde die ik in jouw ogen las, de woorden die ons samenbrachten. Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, bidden in hopen en verwachten, het diep geluk dat ons gegeven was. Dit blijft voorgoed in mijn gedachten, de liefde die ik in jouw ogen las.…

Je kent het wel, Zoet zweven die beestjes rond, In alle kleuren en alle maten Soms echt niet meer gezond Je loopt over straat, Zonder dat je je voeten voelt Je blik in het oneindige, Een gevoel wat maar door je buik heen kroelt Ik gil tegen de vlinders in m´n buik dat ze niet steeds dezelfde rondjes moeten vliegen Maar als ik er geen gehoor…

Druk met huisje boompje beestjes. Alles weten ze zwijgend van elkaar. Nooit overwegen ze vreemde wegen. De liefde hebben ze verleerd, maar andermans relatie boeit ze. Zelf te laf om uit elkaar te gaan. Als minnaars uitgeprocedeerd.…

Ze hebben sinds een eeuw al geen monarchen Maar wel de Poetin-clan, die burgerschrik Die staatsbedrijven kregen voor een prik En die men treffend duidt als kleptogarchen Niet gek om hun tegoeden te bevriezen Maar Poetin zal daardoor geen vriend verliezen…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…