Alle inzendingen over boekenlegger

denkt de dichter woorden lichter schrijft hij zwaarder dan jij leest woorden schenkend dicht hij denkend als schatbewaarder van zijn geest…

omgebogen geeft het aan waar mijn ogen bleven staan maar waar ik weer beginnen wil de geest vraagt meer het hart zoekt stil naar ongelezen woorden…

Mijn neus in oude manuscripten ruikend aan de boekenlegger van scenario’s door anderen geschreven, levend maar nooit hebben bestaan. Kleuren van een onvervalst gevoel, waarin de inkt van realiteit niet is opgedroogd, overstemd door de aromatische geuren van de dramatiek.…

schaamteloze blikken maar wel de kou van dat front waar beelden niet zijn maar wel de kunst om te graaien in die doos die achteraf geen bodem blijkt te dragen zuurkool zonder worst het gemarineerde denken het uitoefenen van steeds weer die handelingen, neen ik voel me niet tot of in deze kunst verheven laat me slechts mijn eigen boekenlegger…

Oud leer, de geur van was massief en zwaar eiken met ebben ingelegd verduisterende, damasten gordijnen Victoriaanse boekenkast spiegel met facetglas, gouden lijst zweem van rook een stenen pijp een koperen gegraveerde snuifdoos oude inkt, een zilver hartje als boekenlegger koperen bureaulamp op zware voet…

het kind in mij blijft lezen om de verbeelding van het woord heeft dan telkens weer te vrezen dat het lezend wordt gestoord dus de legger heeft het nodig om te wijzen waar het las of waar de schrijver was gebleven toen hij aan het schrijven was…

dichtgevouwen bladeren verbergen geheimen die schrijver en lezer beroven van tijd droom je een weg door woord en verbeelding verlies je in liefde verdwaal in een strijd leef tussen kaften met uren als muren totdat op het eind de epiloog je bevrijdt…

ik droom mijn woorden tot een boek waarbij ik steeds de vrijheid zoek een zin aan iets te geven zodat de droom gaat leven en jij met beide ogen dicht een lach glimmend op je gezicht de zin kan absorberen binnenste buiten keren…

Met brievenhoofd en boekenlegger naast mijn zorgen in de kast gelegd, ben ik als defecte e-reader en zwijg ik, Zoals er op aarde nooit een zweeg.…

De neus in oude manuscripten ruikend aan de boekenlegger van scenario’s door anderen geschreven, levend maar nooit hebben bestaan. Kleuren van een onvervalst gevoel, waarin de inkt van de realiteit niet is opgedroogd, overstemd door de kleuren van een onsterfelijke dynamiek.…

De neus in oude manuscripten ruikend aan de boekenleggers van de scenario’s door anderen geschreven, levend en lijdend voorwerp maar nooit hebben bestaan. Mix van gedachten verscheurd door een onvervalst gevoel, waarin de inkt van het moment niet zal drogen en gestemd naar de toon te dragen in een apocalyptische tragiek.…

De neus in oude manuscripten ruikend aan de boekenleggers van scenario’s altijd door anderen geschreven, levend en lijdend voorwerp verdeeld zijn ontstaan.…

Dit gedicht is door Stichting Always on the run gepubliceerd op een boekenlegger voor Wendel Arrindell.…