Onvervalst gevoel.
Mijn neus in oude manuscripten
ruikend aan de boekenlegger van
scenario’s door anderen geschreven,
levend maar nooit hebben bestaan.
Kleuren van een onvervalst gevoel,
waarin de inkt van realiteit niet is
opgedroogd, overstemd door de
aromatische geuren van de dramatiek.
Verdriet zoals het werd gedoogd
en steeds wordt geproefd, dat zijn
de tekens dat alles werd gedroomd
zoals het niet zou moeten komen.
... Uit de bundel: Er is geen verlies van tijd. ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 17 oktober 2013
Geplaatst in de categorie: filosofie