Een besef het anders te willen,
in meer wie je werkelijk wilt zijn,
merken dat situatie's en mensen,
men zal afstoten tot 'n breuklijn.
Opruimen van dingen wat niet past,
bij het ware innerlijke gevoel,
typerend voor Kerst in bezinning,
als ziel naar het zuivere doel.…
als
hogere kunst in het
assortiment adoreren
jij zalfde preventief
beurse en kapotte
plekken die de
levensspiegel liet zien
sloeg bruggen van
liefde als afgronden
niet begaanbaar waren
in heilzame ontmoetingen
voelde intuïtief dat
duistere nachten onrust en
gevaar brachten door niet
nader te noemen machten
terwijl de breuklijnen…
met diepe onherstelbare breuklijnen.
Zwaar beladen met negatieve energie,
je geraakt moeilijk uit die nachtmerrie.
De ene wolk na de andere schuift aan,
het kan plots heel snel, héél mis gaan,
oncontroleerbaar onvoorziene krachten,
nemen je over in jouw troebele gedachten.…
we het zelf
dat allesomvattend blijkt te zijn
geen ontsnappen aan
waarheen je ook gaat
je gaat altijd met jezelf mee
naar binnen
naar buiten
naar het zelf dat de ander is
naar de ander dat het zelf is
naar de verbinding tussen alles
zelfs al wil je alles verbreken
de scherven schuiven steeds weer terug
en passen precies in elkaar
breuklijnen…
ook in de winter pikt ie
bij het leven
winterwit de kust
en een vogel in het donker
neemt mij de maat
in stukken
smeltend als sneeuw voor de zon
de grote pop
op de breuklijn
breken blinde krachten door
wie ziet nog toe?…