Alle inzendingen over degeneratie

zij schilt woorden kerft de bast stilte valt in zwart verwrongen klanken drijven kleurloos af onbeschrijflijk is de leegte van het wit dat overblijft…

Ik kom uit een gek geslacht Ik heb geen goede genen Ik heb aanleg voor depressie Vrolijkheid is zo weer verdwenen Ik vecht tegen mezelf Word chaotisch van de pijn Ga dingen vergeten Ik wil niet emotioneel zijn Van de tranen raak in paniek Van het denken word ik ziek Ik haast maar rond en doe feitelijk niets Niets is veilig, alles leidt tot…

uiteindelijk is de schrijver niet meer bij zinnen, ten dode opgeschreven ondanks zijn roze bril draait de wereld een dag naar de nacht collega-scribenten spartelen, sputteren tegen een onherroepelijk eind we gaan er aan allemaal naar de maan…

Welke kleuren moet ik kiezen Om te schilderen hoe ik ben Met welke lijst me omlijsten En welke lijnen zal ik schetsen Zodat iedereen me herkent Bekijk me zelf in een spiegel In een schier geduldig glas Zoek de hoeken van lichtval Zie de beelden zo ze komen In de vormen zo het komt En hoor hoe langzaam Elke lijn en geluid verstomt.…

uitermate klein zij had een stukje wereld in de hand gekleurd door elementen en de tijd onomkeerbaar in het boek dat communicatie scheidde het onderzoek was al gedaan het hoe en waarom bleek een toeval verhaal er waren geen degeneratie protocollen en alles was fundamenteel uitermate klein zo bleek ook de microscoop…

de dagen wachten niet op jou steeds sneller glijden ze voorbij waar schaduw aan je huid kleeft wil jij de nachten rekken want ochtendlicht brengt geen bloemen zelfs geen kleur op vliesbehang en ik, ik vang jouw rafelwoorden behoedzaam in mijn hand…

De rest van zijn leven niet durven kiezen enkel doorspekt met leegte die tot degeneratie leidt zit hij voor de tv het bestaan verspild een muis in de val daar...waar de kaas was uitverkocht en hij niet leven mocht.…

waar je de entropie van uitgewoonde huizen indringend rook waar vroeger jeugd in luidruchtig vertier hun plezier zocht in onschuldig kattenkwaad hadden verval en verloop van bewoners de chaos versneld migrant en achterstand op alle gebied schiepen geen positieve mogelijkheden om uit de vicieuze cirkel van maatschappelijke degeneratie…

In het zwembad Waar kinderen Vanwege hun leeftijd Nog worden vergezeld Door een generatie ouders Waar je de degeneratie Helaas letterlijk in volle omvang Op het gras ziet zitten, liggen, staan Plonzen plumpuddingen bommetjes En pogen nu al bomvolle kinderen Water te verplaatsen in te grote hoeveelheden Langs vrijwel alle zichtlijnen zijn …