Alle inzendingen over diamanten

Net als toen bij die spot voor Diamant Gebruikten hongerige binnendringers Met gulzigheid hun hebberige vingers En ging de vette buit van hand tot hand Maar was het toen slechts woensdagmiddag open Nu kun je elke dág naar binnen lopen…

Als een blok graniet dreunden de nachten door mijn hoofd toch, in mijn geest woonden altijd de diamanten dan stoffig, vaak briljant ik ontving veelal met ontzag en knoopte eerbiedig het geheel tot een rij van vele jaren dag en nacht.…

Men staat voor het museum in de rij om 'n diamanten schedel te bekijken die volgens iedereen op kunst moet lijken omdat 'n slimme Engelsman dat zei dat hoofd, en wordt nou nooit eens iemand wijzer, is net als toen die kleren, van de keizer…

heb de rotsen gezien in alle kwaliteit tot het breken van hun ontstaan de halfedelstenen die gekloofd gaan worden schitterend bloeiend in hun opengaan jij bent mijn diamant een edelsteen loepzuiver in elke setting ik draag je spiegelend aan mijn hand…

Een diamant, een sieraad voor de sport, Een wereldklassekeeper, niet te kort.…

De droom van Willem is de grote vaart Corien droomt van een ring met diamanten De dominee droomt van catechisanten Elizabeth droomt van een eigen paard En Pieter ligt in Twente in z’n bed Te dromen van een zakenkabinet…

je ogen diamanten ze flonkerden in een zwoele zomeravond fluisterde daar de nachtegaal? was het de hand van God die maakte dat jij zo voor me stond? jij was de verschijning die mij in één ogenblik verwarmde of was het toch de zon met zijn laatste straal die ik voelde toen jij mij omarmde?…

Ik leg sterrenhoopjes aan je voeten; diamanten licht dat snel verbleekt bij het stralen van je schoonheid, als ik, na de liefde nog verlegen, oogluikend naar je kijk.…

In de spelonken van mijn geheugen tuimelen beelden van lang geleden door elkaar als kristallen van mijn vreugd en mijn verdriet om tenslotte zwevend over dit stille, maanverlichte landschap zich statig te verheffen en u te ontmoeten tussen de myriade van verre sterren, als diamanten van mijn ziel.…

zij was ontsnapt uit laag gebrom voortgebracht door vele kelen kaatste als zuivere diamant licht en geluid naar ijle sferen vloog langs toonladders omhoog om in de nok te keren dook de diepte in om het als echo nogmaals te proberen…

je waaide sneeuw witter dan de winter ooit ontdooide ik rijpte hoog in bomen door de strenge vorst kristalliseerde in jouw kleuren toen ik zon als eerst zag komen maar vervaagde door jouw sneeuw die ons licht in diamant verstrooide…

Toen ik ingeslapen was in zonneglas, in zonneglas, waarvan de kamer was - een ongeboren diamant van glinstervliezen, ingekeken door ongestoorde moederogen - heb ik haar lichaam weergezien: een licht met het vermogen Te kunnen worden kind of ster en nu ik me heb bewogen moet er een droom geboren zijn waarvoor een koning ligt gebogen.…

Tranen zijn zout tranen zijn oud nog voor ze geplengd zijn ze zoeken hun baan dwars door het hart om dan naar buiten te gaan ze glinsteren op de wang in de volle zon kleine stukjes diamant maar hebben geen enkele waarde ze zijn verrot hout tranen zijn zout.…

Diamant verandert in steenkool. Waterdruppels hollen rotsen uit. Zonder liefde overleeft geen mens. Zonder menselijkheid geen staat. Zachtheid en geduld van engelen, overwinnen politieke hardheid. Liefde breekt de macht van haat.…

Zelfs diamant kon hij ermee doorboren, Twee weken lang heeft Gijp zich niet vertoond. Hysterisch geeft hij hem weer van katoen, Kan de regering daar nou niks aan doen?…

er zijn glimmers gegapt uit het museon alle beveiliging faalde, oh zo vaag dan rijst bij mij meteen de logische vraag hoe diefmans langs alle lasers lopen kon detectie, camera, bewakers faalde terwijl hun handlangers de buit weghaalde in het museon zijn velen diamanten geroofd, maar door wie is nog een raadsel (officieel dan)…

Zij dooft met haar gezicht de klaarste diamant, En stookt in ’t kilste hart een overkuise brand. De Schoonheid, Jeugd, en Deugd verzamen hier te gader. Maar ’t rijp verstand verbeeldt het oordeel van haar vader.…

Bevrucht door aarde, gedijende bij tijd, wordt hij geboren door druk, ondanks dat wrijving hem slijt Hij is hard als hij valt, aangetrokken door zwaartekracht Hard wanneer gegooid of gevangen, wees op hem bedacht zijn leven is lang, en staat schijnbaar stil Kritiek doet hem niets, hoewel geen ijzeren wil Laag bij de gronds, zijn omtrek…

voor mij bent U een diamant met ontelbare lichten en kleuren bent U blauw en dan weer rood lichtgeel donkerviolet bent U in oplichtende ogen zonnestralen bliksem bent U als schittering zo vaak anders dan wij verwachten ---------------------------------------------- uit de bundel "tot leven geroepen" uitgave in eigen beheer…

lang heb ik mij gekoesterd in de weerkaatsing van diamant alle facetten toonden leven dat in licht bestaan had gekregen loepzuiver helderden beelden van een hemels gelukkige tijd tot de zon brak en het perspectief grijzer de kou ijselijk werd de warmte om ons heen verdween in stilte zoals nooit voorheen bij het zetten waren…

Jij ben als een diamant. Edel en galant. Ik kijk en observeer. Hoe langer ik naar je kijk des te meer ik leer. Leer over mij en mijn leven. Maar langzaam ben ik ongemerkt om je gaan geven. Ik kijk en observeer. En wil eigenlijk meer. Maar dat zit er niet in. Dus blijf je maar mijn vriendin.…

Zwarte stippen her en der een kleine diamant. Zullen we hem weer laten gaan? Hij moet nog een heel eind vliegen echt, hij komt van ver. Vertederd kijken we er op neer. Dan, zuchtend, gooit ze hem omhoog. Daar gaat hij, richting zon en gouden regenboog. Op weg naar onze lieve heer.…

Ergens diep binnenin sterft een oude wereld waar wijzers van de tijd de wetten van geleende jaren slaan Laat mij bij jouw weelderige zachtheid knielen in een donkere hemel voorbij echoënde stemmen in een versteende zee zonder ziel waar vissen zwemmen als verborgen diamanten…

heb de flonkering van licht in leven gezien nog niet alle facetten misschien speels is de setting danst in de nacht zijn reflectie in unieke pracht pas na vele jaren zoeken vond ik jouw dieprode glans in de verre lichtval van sterren jij vervolmaakt nu de krans zoals in de schepping beloofd hemel en aarde aan een levensboog…

Scherp en gericht volg je elke beweging, beide weten elkaar nooit meer te zien Kom je dichtbij mijn hart in overweging, zou het dan toch zo zijn dacht ik misschien Dus hef ik verlangend mijn uitnodigende hand en kom je vertouwend en verward dichterbij Spreek je onverstaanbaar in een te grote afstand, tracht ik beter te horen en luister aandachtig…

In lief en leed sleep zij zich tot briljant, de vrouw aan wie ik graag mijn trouw blijf tonen, in liefde schitterend als diamant.…

Vannacht samen zijnd als mooiste edelstenen elkaar toestralen…

diepgravend vonden we de steen ruw gebolsterd met geduld en vlijt is facet voor facet nauwgezet geslepen gepolijst om licht van zon te weerkaatsen onze liefde zichtbaar te maken het kleinood fonkelt leven weet in setting van vertrouwen ons haar twinkelende energie te geven…

In staalharde kasten en onkreukbare kluizen slaapt de glitter van de decadentie pronkjuwelen van de liefdelozen gekocht met bloedgeld vaak in angst gedragen luchtkastelen zonder bewoners de glans wordt in muren gemetseld - de leren huid van praalzieke patiënten - de regen doet wat hij altijd al deed vallen, eindeloos vormloos vallen de…

Nu zal mijn levenshardheid harder worden Als ooit te voren; mijn arm hart, - ik wil niet wenen, - Zal tot een harde diamant verstenen. En elk hart dat tot mij komt: - moeder, vriend of lief, - Zal ik sluiten binnen de ronde, harde wand Van dit hard hart van diamant.…