Alle inzendingen over doodsbloemen

Liefde is de doodsbloemen kussen...…

over op haar geliefde (in een bespiegeling) Dan, in onbenoembare kleuren bemint hij haar, maar hij faalt De doodsbloem verwelkt door zijn onbezonnen kus, legt zich ten ruste En in een eeuwige verdrotenheid verlaat zij haar verdoornde leven Hij heeft haar innerlijk leed nooit vernomen...…

iemand hield mijn ogen open en in mijn binnenste zag je het scenario oplichten in trage ochtenddauw van dageraad spelend in een zoektocht van twijfel bewegend in de wind naar het ongekende land waarin doodsbloemen zich uitspreiden in rijping milde ogen in eeuwigheid onbesmet achter mijn masker weent mijn ziel in een nieuwe wereld die…

in een eeuwige beweging verpulvert mars de lente slaat de slinger van de tijd in hersens en weke lijven stille velden beplant met witte kruisen verschijnen na gas en massale dood stenen doodsbloemen met namen de hete tranen van hun geliefden druipen langs koud kil marmer in de beschaamde aarde…

Ik ben wereld, in mij is onstuitbaar de doodsbloem ontloken. ---------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1981.…

verloren licht waar stormachtige bladeren knielen naast naakte winterbomen, huiverend zonder zomergewaden bidt de priester tussen stervenskoude en beroofde lichamen, ontdaan van al het bladergoud graaien kreunende takken naar de laatste zonnebeelden,langs wolkende winden en gekromde vingers, verstijfd door dreigende doodsbloemen…

( uit naam van de getroffenen in welke oorlog dan ook ) Waar zijn dorre adem tranen schuwt en littekens op hun huid striemt leven zij zwarte gestalten in versplinterde hoofden De snijdende kou blijft wentelen om starre gebaren die stenen wreedheid werpen naar inslapende zielen Zijn doodsbloem met de doornen prijkt en snijdt diep in samen…