De welvende rondingen zijn nu holtes van pijn
Onrecht, je vroege verkwijn.
Donker dansende lokken herleid tot een rattennest
Je fijne geur ruikt naar ... koeienmest.
Staren en erg zwaar ademhalen, verder niets
Je heldere gelach, zomaar lol om een prettig iets.
Rijk schepsel, ik kan er even niet bij
Waarom nou jij?
Vaal, kleurloos en…
ik vouw mijn handen en sla mijn wimperbogen op
naar 't licht van Zijn ogen
gedenk de wolken van doodsangst
die boven de bergen hangen
ruik de doodsgeur dat met zijn schaduw door
de geschiedenis van het ontheemde volk gaat
onder het gewicht van bloed
dat zinloos is weggestroomd…
droom,
zonder stilstand de eeuwige spiraal afglijden
ingekapseld in de slotvaste tijdscapsule
Slechts bittere weerspiegelingen zouden resten
en de nasleep van uitstervende tremolo’s,
met in elke oogknippering
de vergankelijkheid van een klaproos
Obligaat toekijken op afscheid en verscheiden,
rijkdom die als armoede wordt afgevoerd
in van doodsgeur…
Als het smeulend dagvuur daarin
verstrikt als een vlieg ingesponnen
en in een wurggreep uitgezogen wordt,
dan treedt de zwaarte aan dit licht,
komt het duister langzaam dichterbij,
verschijnt loden mist aan de einder,
dan trekt de doodsgeur aan land,
knelt de luchtwegen van kustbewoners af,
en laat hen in hun eigen huizen keren,
dan…
936
Bezig met laden