Alle inzendingen over elfenbankjes

dag na dag stem je toe in een luchtslag en zie hoe wolken welhaast leger stromen dan de goudenregenbomen toch vereniging van najaarsnat met oud lenteblad rustend en route op elfenbankjes en boletenhoed en met bijstand van de heksenkring je betovering van bladeren in herinnering…

nooit gaat het opeens eerder waren er al tekenen te zien paddenstoelen, veel in tal op rottende resten elfenbankjes sieren boomstronken de geur is kruidiger hertenhoefjes haasten zich naar beschuttende struiken steeds meer bladeren op het smalle bospad waar mijn voeten treden…

Maar geef me jouw hand en dans met mij op deze vloer verdwijnt de schroom wij tangoën en walsen met passie het leven is liefde en een droom geef me je hand laat niet meer los dan vrijen we naakt onder een boom onze stille getuigen zijn elfenbankjes doe het nu maar wek mij niet als ik droom…

Daar stond zo`n oude schoenendoos verborgen onder het stof der tijd op zolder bij de herinneringen het plaatje van die kleine meid ze knipte fragmenten uit de bladen een compositie van haar ideaal en plakte het in die schoenendoos zo fröbelde ze haar mooiste verhaal een kijkgaatje bood in perspectief kabouterfiguurtjes uit de libelle elfenbankjes…

Vanaf de rivier overal bos met ridderzwam, elfenbankjes en witbebaarde bomen Soms valt er een stilte en hoor ik de boomkruiper hier en daar is er een steen die beschreven staat op de kaart van dit gebied die geen kaart is maar een opsomming van kruispunten, bruggen en solitaire bomen Vanavond zal ik rusten in een gemakkelijke stoel…

Kinderfantasie bespelend... elfenbankjes Etend eekhoorntjesbrood met eikeltjes thee Kabouterstoeltjes rood en witgestipt van kleur Natgeknakt rietgras, randend het heide ven Sompig.... schaterlach kwakend kikkerlol, Slisssss glijdend grijsgeruit addervel Plekken vol... dove, brand en gewone netel Ik wil hier blijven, nooit meer weg Ik hoor hier…

stilte leg zoals de druppel opgenomen door de zee, één wordt zodat 'k kan mee bevloeien, helpen groeien, dorst lessen, zwijgen en kan zeggen, er te zijn voor jou, mezelf, genieten kan mijn geluk doorgeven, want nog steeds... is er zoveel kleur, de bottels en de bessen, de ondergrondse witte knollen de groentinten tussen 't grijs de elfenbankjes…

Ik vraag me af of je lacht Daar weggestopt achter je haar Of tot het uiterste geconcentreerd Bezig bent je geurtje af te scheiden Van elfenbankjes gedrenkt in ochtenddauw Om te reiken naar … Maar de muur is onbarmhartig, Links noch rechts Houdt hij het midden tussen ons. Zie, hoe wij elkander noodgedwongen Moeten mijden.…

Ik vraag me af of je lacht daar weggestopt achter je haar of tot het uiterste geconcentreerd bezig bent je geurtje af te scheiden van elfenbankjes gedrenkt in ochtenddauw om te reiken naar … maar de muur is onbarmhartig; links noch rechts houdt hij het midden tussen ons. Zie, hoe wij elkander noodgedwongen moeten mijden.…