Alle inzendingen over emotie-eten

Het is tijd, tijd om de stap te nemen. De tikkende klok in mijn lichaam geeft Zo vast en zeker weer dat het leeft, Zo goed om dit keer op keer te vernemen. De tijd dringt wel, want door het toenemend gevoel bekort, Niet langer nog te dralen, Het voedsel neder te laten dalen, Het is mijn maag die knort.…

help je buur voor die is het leven te duur maak een prakje meer doe dat misschien een paar keer het hoeft niet elke dag maar het is iets wat wel mag vindt u dit ook een goed idee doe er dan aan mee het is maar een gebaar maar zo dankbaar.…

komkommer met schapenyoghurt wat knoflook peper en zout zet het op tafel en proef en eet bij kikkererwten in Indiase saus zie de kikkers springen over de erwten en vergeet dat alles als je eet met vrienden want denk er aan om over het leven te praten het is zo kort en zo mooi en als je tzatziki eet zo lekker…

Wanneer men vroeger zei; als je te laat bent, vind je de hond in de pot, wilde dat zeggen, dat er niets meer voor je over was! Echter is de hond in de pot regelmatig terug te vinden maar dan als echte maaltijd, ze moeten in het buitenland de honden en katten op die manier dus kwijt? Geef mij dan de "hond in de pot" van vroeger…

Je zou er toch temet wat van krijgen, oplopen misschien wel, programma van Gordons Ramsey is te bar voor woorden. Bij het zien van de hygiëne die er heerst in keukens van dure ketens supersnel, wil 'k daar niet meer bij horen! Kakkerlakken vieren feest ratten, muizen dansen de samba, schimmel op voedsel, koelkasten goor en ga…

mensen eet toch kreeft hele lekkernij zei hij ho die bereidingswijze compleet dierenverdriet wil jij mosselen dan proeven nee dank dat dus ook helemaal niet creatieve menukaart nadien een grote flater een dier uit een waterbak of gegooid in kokend water tot slot een troostend bericht zij voelen hier niets van griezelig…

App Thuisbezorgd was uren onbereikbaar Moet ik vanavond op een houtje bijten Waaraan heb ik dat ongemak te wijten Wie maakt er zo laat nog mijn potje klaar Daar komt mijn vrouw aan met een bord vol eten Mijn “thuisbezorgd”...hoe kon ik dat vergeten…

Afgepeigerd zitten we uit te blussen van alle kleine acties die we deden Van ‘t maken van hachee, tot een pan hutspot voor een maand of twee. Tussendoor de vogel verschoond gemanicuurd ook nog oeps, de piepers koken over een piep geeft aan, dat de droger klaar is! Versleten zitten we te bedenken waarom we dit ook weer doen? Maar weet je…

als ik laat in de avond thuiskom, met in de verte nog net het rood van de ondergaande zon, ruikt de tuin naar vochtig gras en kruiden, en voel ik verlangen naar ’t verleden. de klank van kinderstemmen, zachte vogelgeluiden van zwaluwen en grutto’s, de jonge eenden die schuw langs de rietkraag zwemmen. Je bent zo dichtbij als ik…

Poëzie is een emotie begroeten die door gedachten gevonden daar woorden aan heeft verbonden zonder moeten…

vele emotie en nog meer sterkere emotie blijkt uit wetenschappelijk onderzoek Titel: de prominente mijnheer en absente madammeke…

kille wind wervelt motsneeuw emotie breekt in ijzige tranen hagelbollen…

Hou een gedicht tegen het licht lees een traan en een lach,'t zal altijd over emotie gaan.…

Ik moet de eindjes aan elkander knopen Omdat het heel beroerd gaat in ons land. Dus eet ik thuis, niet in het restaurant En deed derhalve extra kerstinkopen: Kreeft, lamsbout, truffels, reerug, kaviaar, Daar moet ik het helaas mee doen dit jaar.…

Zwanger van emotie Genavelstrengd Door rede Dronken Verdronken ziel Dwaalt Door de diepste dalen Van het lichaam…

Met onze hoge heren, is het kwaad kersen eten. Dat is raar maar waar. Het vruchtvlees eten ze zelf. De pitten zijn voor het volk. Geef mij de merels maar.…

Grauwe wolkenband overtrekt het hele zijn emotie verdwijnt weggemoffeld in de pijn dood gehuld in zwarte kant…

Langzaam biggelt ze vanuit mijn ooghoek over mijn wang verzameld vocht vol emotie proef ik zout of zoet?…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Geluidloos strijkt zij neer kijkt in spiegel van weleer streelt haar fragiele vleugels en vangt een traan Gevangen in emotie…

Verstomde emotie Een schreeuw van licht In zoete devotie Het evenwicht Verslagen lig ik hier Geheel gezwicht Voor verschoten vertier.…

Elke dag zomaar een woord een regel Zonder zin een projectie van emotie Soms halfvol soms leeg of niet soms…

Armadillidium is mijn naam. Alom bekend,doch zonder faam. Ik werk in klam en duister oorden, bij slimmen en ook bij gestoorden, bij atheisten en bij vromen, vind ik ook steeds een onderkomen, zowel bij armen als bij rijken doe mij te goed aan mensenlijken. Ik stoor mij aan geen enk`le wet, mijn naam gewoonweg pissebed.…

Alleen door 't tonen van de liefde via de ogen door het hart langs de ziel met emotie naar buiten te laten stromen, kun je uiteindelijk bij jezelf terecht komen.…

is Zoals je ziet Een gedicht, een klein gebaar Wordt de warmte al gewaar Verdriet, verborgen emotie Voor mij niet...…

enkel mooi vanuit je diepste emotie toevalstreffer, zonder herhaling gebeurtenis, zonder voorbereiding laten projecteren op een wit blad om altijd te bewaren!…

Raak mij daar waar ik kwetsbaar ben mijn emotie wil tonen spreek mij waar ik niet verder kan over liefde vraag mij mee te gaan naar het binnenst van je hart.…

Zij vertrekt weer tevreden als ze zuiver is gehoord en betaald is met emotie.…

Het zet licht om in zijn voedsel en scheidt af mijn lucht Mijn afscheiding is voor hem mest lucht Het groeit voor mij mijn voedsel en herbergt leven Het bevrucht zonder sexueel genot zonder gevoel Geen haat geen liefde Geen minachting geen verlangen Zijn enige doel groeien bloeien Geen wraak geen stress geen hoop…

Kronkelende paden, met zijwegen naar het niets, lopen langs de bergen van Emotie. In het land waar zielen eenheid vormen en harmonie bewaren als een schat van duizend prachten, komt het pad met de waarheid als doel, tot een einde. Haar zijwegen sterven af als een roos onder de wintermaan. Volmaaktheid is bereikt.…