Alle inzendingen over essays

Het is de maand van het spirituele Ik lees ’t essay van Sophie van der Stap Het raakt me, nog geen dertig en zo knap Ontleden al het individuele Ze heeft de Fransen lief, het zijn er vele Eén vissenkom is voor haar veel te krap Maatschappelijke grenzen, zet u schrap Establishment u vat haar maar ten dele Het liefst begeeft ze zich in andere…

Er niet om gevraagd En toch onverwacht Gekregen, mijn plek Hier op deze aarde, Geworpen op het Aangezicht van Deze wereld die Buiten mij om Geschapen is De crux van Het menselijk leven Is hoe om te gaan Met deze geworpenheid Om er toch iets Zinvols, iets goeds Van te maken, Een bijdrage te Leveren aan de Menselijke…

Nadat ik strips ben gaan verscheuren Met essays in het moeras in slaap viel denk ik nog altijd het zijn maar woorden voor de zoveelste keer! wat voel ik nou eigenlijk jaren later na Dato of Bio? Een poolkap smelt, sta er voor open je hoeft er niet per sé over te lezen de mooiste dingen gebeuren vanzelf.…

Komaan, vergast ons straks op een essay Want Gaia is weerloos zonder jouw waarde...…

maak nu maar een heel mooi essay klick, klick,...rechtermuisknop kopiëren, plakken Hoeven we nog te schrijven?! neem een echte foto met je digitale camera klick, klick,...inkleuren verscherpen en klaar Hoeven we ons nog in te spannen?! Als het domme Internet zo slim is, dan heeft de pientere Mens het wel mis!!…

Voor een diepgaande analyse van deze historische vergissing van de dames en heren van de Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (een van hoog tot laag gekraakt essay vol familiegezwets), zij verwezen naar het snelsonnet van vandaag, van Inge Boulonois __________________________________ Ik ben Chabot in 't diepst van mijn gedachten…

Stevig in het zadel van het heden Gaat het oude ik hoop tegemoet Denkbeelden waar Kairos nog op broedt Zorg om de planeet, met recht en reden Zelfinzicht, de horizon verbreden Plannen die de mens nog niet bevroedt Stevig in het zadel van het heden Wordt het gouden kalf verwoed aanbeden Nieuwe geestdrift wordt nog niet begroet Neem het voortouw…

hem een mantel, riet en bovenal Slaag en een doornenkroon, waarna hij weet Had van de zoveelste bizarre moord Op hem, op potsenmakers, harlekijnen En wonderdoeners daalde rampspoed neer Men dreef christen en hekeldichter voort Hitste elkander op, dronk teveel wijnen Beschimpte, kruisigde, stak met zijn speer * Naar aanleiding van zijn essay…

Ik wist niet wat er zat in wat ik at Toen internet nog niet zo’n draagvlak had In heel wat voedsel schuilt het onvoorziene En sinds ik vaak online ben, weet ik dat Een veelgedeeld essay rond margarine Verhaalde mij van lipo proteïne Alsook dat margarine stof bevat Die eveneens voor plastic blijkt te dienen De wetenschap is op het web ontketend…

soms schrijf ik een gedicht over mijzelf, zo mij dat lukt, en besef dat ik mijn dan richt op een verleden gewelf het gaat dan over wat is geweest immers over het nu, het heden schijnt nog niet het verklarend licht nu moet gezegd, zo stel ik vast, als ik alles zou vertellen is mijn toekomst tekort ik kan natuurlijk de film versnellen…

Mister Right Vandaag drink ik Argentijnse thee in een boekencafé Waar ik je begroet van achter mijn essay Met mijn betoverende lach Wens ik je een liefdevolle dag Jij, de man keurig in het pak Hemd gestreken, zwart wollen anorak Bent het personage dat ik zoek De hoofdpersoon van mijn nieuwe boek Ik stel ons samen voor, jij en ik, getwee…

Een essay in dichtvorm Het water in de beekjes zet zich voort. Die aders met bezield bewegend water, nooit komt één druppel op één punt weer door. Zo’n stroompje blijkt een waardige erflater. Want als het water in beweging is, dan blijft het rein, kijk toch hoe fris en helder!…

Terwijl men in het lager onderwijs de schoolweek wou verkorten tot vier dagen hadden de HBO-ers niets te klagen want hun tentamens waren altijd prijs. Zo slaagden zakken - door geen keer te zakken - er in, de kleintjes schoolgeld af te pakken.…

Uit de essay: Denken en handelen, out of the box ?…

Is m’n essay geen wetenschappelijk succes noem ik het een prozagedicht, ik zit dus als dichter-filosoof altijd goed. Onderweg pluk ik de rijpe dagen, voordat anderen er met mijn leven vandoor gaan.…

Graag verwijs ik de lezer van dit snelsonnetje, een baby'tje dat vanochtend in een zucht van de ziedende zee in mum van een kwartier het levenslicht zag, naar het grotemensensonnet van Bontje...Woorden, woorden en nog eens woorden...of toch iets anders? Lees maar, er staat niet wat er staat! _______________________________ ZINLEDIG Met jou…