Alle inzendingen over gevoeligheid

Een blanco gevoel van binnen, Geen idee hoe ik moet omschrijven hoe ik me voel. Laat staan waar ik moet beginnen, Of hoe ik moet zeggen wat ik bedoel.…

Ik heb mijn gevoel even uitgezet.…

`s Avonds huil ik, niemand die het hoort of ziet. Iedereen ziet mij lachen, maar dat is gespeeld. Niemand zal begrijpen hoe ik mij voel, niemand zal begrijpen wat er mis is. Dus laat mij `s avonds maar huilen, waar niemand het hoort of ziet.…

Werkelijkheid is anders toch is gevoel mijn medicijn ik trek van buiten diep naar binnen en laat het nooit meer los.…

dagen vol met zorgen uren met verdriet wachtend op de dag van morgen was die er maar niet hoop is een illusie gebleken niets is wat het lijkt ik raak op mezelf uitgekeken maar er is niets waaruit dat blijkt iedereen ziet een tevreden mens de buitenkant is zo tevree de binnenkant op orde is mijn wens rot gevoelens, weg ermee! verstopt…

de wind raast door de straten iedereen probeert te verzetten niemand lukt het de wind blaast alles weg mijn gedachten mijn dromen de regen maakt mijn tranen onzichtbaar onvoelbaar de regen spoelt mijn onzekerheid weg pijnloos…

Soms denk ik dat mensen mij mogen... Vaak denk ik dat mensen mij haten of dat ik geen vrienden heb... Meestal denk ik dat ik onzichtbaar ben voor de ander of dat ik niet besta... Vaak voel ik me buitengesloten, alleen en hatelijk... Nooit voel ik me gewild, maar ook niet verdrietig... Soms weet ik gewoon niet wie ik ben....…

wie beschrijft mij 'tgeen gij zijt, Gevoel van 't kloppend harte! Wiens werking vaak de ziel verblijdt, Maar meer nog klemt in smarte! Gij, mijner dichtkunst ziel en doel! Gij zijt de bron mijns levens! Maar, overweldigend gevoel! Die van mijn sterven tevens! Gij zijt de onwederstaanbre gloed, Die mij tot dichter maakte!…

Hoe ik me voel dat kan je niet begrijpen Er over praten, het is moeilijk uit te leggen Ik kan het niet verwoorden De juiste dingen niet meer zeggen Ik wil je helpen ik wil je steunen een knuffel geven, een stukje hoop Maar de juiste woorden krijg ik niet gevonden Ik wou dat ik ze kon helen Al jouw wonden…

angst en pijn niet boos, alleen maar blij dat ik eindelijk mezelf weer kon zijn wat voelde het goed me niet meer alleen te hoeven voelen niet verlegen, juist met volle moed wetende dat men het ook goed kan bedoelen wat voelde het sterk om weer met het leven mee te durven doen en ondanks zoveel moed, en zoveel werk mis ik nu toch het gevoel…

Die man daar Tegenover mij Het hoofd diep in de kraag De snor Zo morsig als maar kan Die stelt mij zo de vraag Of ik wel met hem mee wil gaan Hij heeft een stil verdriet ’t Gevoel dat ik dat wel begrijp Terwijl hij dat niet ziet Hij heeft gelijk Hij pakt mijn hand Ik kan het niet negeren Dus loop ik mee En ben benieuwd Ik durf wel wat…

gevoel heel zacht armen om me heen duurt de hele nacht niet alleen kussen heel zacht strelen wakker worden zoveel delen…

Je lippen Altijd daar Klaar om te kussen Opdat de pijn verdwijnt Je ogen Die het diepste binnen Naar buiten kijken Om te kunnen liefhebben Je oren Die altijd luisteren Naar het gevoel Dat zelf niet praten kan Je hart Vol van Liefde En eeuwige trouw Mijn zielsverwant…

Ik hoop dat je me op een dag Op een dag zal begrijpen Op een dag een arm om me heen slaat Me vast pakken en nooit meer loslaat Je kan me nu een aanstelster vinden Maar dit is mijn gevoel……

hoe kan ik gevoel omschrijven schrijven in gevoel wat ik bedoel is ik ben denk ik weet ik denk ik wel zeker verliefd…

Ik weet dat ik geen prater ben Echt gevoel dat houd ik binnen En als ik dan naar woorden zoek Weet ik niet waar ik moet beginnen Ik probeer het altijd goed te doen Sta voor alle vrienden klaar Maar als ik zelf een schouder wil Voelt dat van anderen toch wel raar Ik sluit me op in mijn verdriet Ban allen uit mijn dag Maar plotseling gaat…

Ik heb een gevoel een naar gevoel een voorgevoel een vreemd gevoel en gevoel dat anders is dan normaal een zielig gevoel een verdrietig gevoel een idioot gevoel maar ik voel niets voor jou…

overeind rekt zich voorzichtig uit het kromme blijft gebogen als hij is blijft hij bescheiden staan wat verwacht hij nog na dit lange leven, is er eenzaamheid reeds velen gingen voor, hij telt niet meer hij kent zijn naaste nog. ze is ver weg iedere afstand is te groot het opstaan, strekken, zitten iedere dag soms krijgt hij een sterk gevoel…

Ik voel me heel alleen niet gehoord en niet gerespecteerd Ik weet waarom ik ga scheiden Omdat het vertrouwen en mijn hart gebroken zijn Ik vraag me af hoe kan eens je man zo respectloos geworden zijn? Ik moeder van vier heel mooie kindjes die zitten op de bodem van mijn put Ik weet waarom ik ga scheiden van jou Omdat vertrouwen…

Het gevoel van niemand om me heen. Het voelt gewoon niet normaal meer. Het stomme gevoel Alsof alles door me woelt. Het is gewoon niet normaal meer. De stekende gedachten. Het rottige gevoel. Het lijkt nooit over te gaan.…

Geweldig gevoel zonder een duidelijke naam. Dansend op straat. Met jou in mijn gedachte wachtend op een zonnestraal, die me laat reizen als een ster, voel ik me vrij als een vlinder, die vliegt van bloem naar bloem, bevind ik mij in jouw levenslicht. O mijn pracht, wat heb je me aangedaan.…

speel niet met mijn gevoel speel niet met mijn hart ik weet het is een spel maar toch raak jij mij hard ik kan niet tegen jouw woede, of tegen jouw verdriet. ik weet toch zeker ik win spel niet…

Wat is het, dat gevoel wat voelt als een orkaan zonder een ravage achter te laten. Dat gevoel wat je hart overspoelt, wat je kan laten verdrinken, maar wat je nodig hebt om boven water te blijven. Dat gevoel wat je kan verscheuren, je hart in stukken breekt, maar ook het gevoel dat het hart bij elkaar houdt.…

Gevoel Niet veilig Te zijn Constante Dreiging Voelen Zet me Gevangen Verlamd me In iedere Beslissing…

Gevoel Niet veilig Te zijn Constante Dreiging Voelen Zet me Gevangen Verlamd me In iedere Beslissing…

Ik voel mij weer een dier. Ik heb speeksel. En bloed. En ik heb klieren. Ik ben weer een dier. Ik weet niet hoe ik moet leven. Ik leef maar een klein leventje in mijn dwaasheid zomaar. Zomaar een leventje. Ik werk niet,ik lig alleen op bed,en ik spartel van angst op bed. Ik durf de mensen niet in de ogen te kijken. Ik ben mensenschuw en…

Gevoel is vaak een warboel van dagdromen met een eigen taal en een eigen verhaal gevoel overspoelt vaak de reden als een tijdmachine rukt het je naar het verleden gevoel is vaak oppermachtig voor woorden dan te groot en onuitspreekbaar krachtig.…

Hoorbaar is de stilte de mond die zwijgt het hart dat koud is de steen in je hand stil zijn gedachten die pijn herdenken gevangen in de tijd duister als nachten pijnlijk zijn woorden schreeuwend om begrip een hand die redding vraagt een mens hopeloos verloren.…

(ongrijpbaar ligt jouw tastbaarheid buiten mijn bereik…) ik strek me, rek mijn armen verder naar het grote niets en vang het liefste waar ik me laaf aan al het mooiste dat je was in tijd, begraaf ik narigheid maar dat is zwaar en lukt me niet blote voeten in het gras voelen eindeloos jouw madelieven…

tot en met Alleen in een vreemde wereld alleen met een moeilijk verhaal alleen, wie kan weten wat ik voel wie verstaat mijn taal Ik zou zo graag "normaal" willen zijn zonder pillen, zonder pijn leven zoals toen, dat alles nog kon gewoon mezelf kunnen zijn Ik heb een belangrijke fase gehad waarin alles anders ging dwars tegen mijn gevoel…