Onder mijn voetstappen trilt de aarde:
doden klagen in hun graf steen en been,
maar ik laat een ieder in zijn waarde
en dus gaat niemand ooit nog zinloos heen.
Dien ik enkel sinistere heren,
of ben ik toch goed en u het kwaad,
wanneer ik geen godsbeeld ooit zal eren?
En wie neemt nu van wie de maat?
Ik strooi de as van miljoenen doden
op…
Godsdienstwaanzin loopt dood,
maar zelfs de dood blijkt leven
van eeuwigheid tot amen:
onsterfelijk, maar in vlammen.
Zijn zwaard der gerechtigheid,
in verdorvenheid geheven,
laat hem branden als de hel,
als destijds het WTC.
Geen traan blust zijn inferno:
dat is aan God, of aan Allah.…
(burgemeester Aboutaleb Rotterdam)
De Lichtstad is de Lichtstad nu niet meer
Begaafde cartoonisten zijn gedood
Ze tekenden satire voor hun brood
Er kwamen mannen, elk met een geweer
In de vergaderruimte ging men neer
Ontsteltenis alom, alles werd rood
Ook buiten waren er in stervensnood
De godsdienstwaanzin ging razend te keer
Parijs…
vinden kon
Aangezien ik nooit zocht bij de bron
Verfijning van mijn sentiment
Het ordenen van gevoelens daaromtrent
Het geweten dat ik jaren bezat reek niet verder dan de angst voor de bestraffing
Het verzuimen van liefde in een angstige tijd is beslist geen aanbeveling
Hooggevoelig maakte ik deel uit van dat gezin
Een vader drager van godsdienstwaanzin…
Allemaal levensgevaarlijke godsdienstwaanzin.
Die Allah is een projectie van hun moorddadigheid.
Die Allah bestaat alleen in hun zwarte harten
en zwaargestoorde hoofden.
Je kunt overal wel het label Allah/God op plakken,
maar dat dekt de inhumane lading niet.
De Turken denken dat ze ondertussen even
alle Koerden kunnen vermoorden.…