"De straat" is dood nu
en praat niet meer
als in vroeger dagen
de straatlantaarns
wijzen als lichtende vingers
de hemel
tussen huizenblokken
straalt niet meer
zoals toen
de ijzeren putdeksels
klinken na in mijn oren
waar op de straathoek
onze stemmen vervlogen
in het nu van onze dromen
hangen daar misschien nog
ergens vervaagde beelden…
Nu ik wandel door de straten
van deze verdoemde stad,
met altijd diezelfde gelaten
voel ik mij zo verlaten
als een vrouw die de liefste vergat.
Zij blijft maar blindelings lopen
langs grachten, kaden en plein,
zonder uitzicht en zonder hopen,
de hunkerende ogen open
en brandend van de oude pijn.
Grauw zijn de huizen-blokken
- kooien van…
Ooit raakten groenen
het blauw van de einder
stonden bonte koeien en
wollige schapen als
gepoot in de grond
omgeven door
kwakende sloten waarin
plomp en zwanenkruid
welig tierden
het mooiste onkruid
de bermen sierde
daar is natuur verstomd
het uitzicht is versteend
door huizenblokken
stoepen en straten
door horizonnen
verlaten en mijn…
bassen dragen je geluid
voorbij de huizenblokken
geven ruimte aan je stem
die raakt met nostalgie
van zware kerkklokken
met vingers knijp je
in mijn maag en draait
de twijfels om in weten
haalt uit met vaag verdriet
dat ik niet kan vergeten
de toon vervloeit tot
woorden maar de beelden
komen niet, dissonanten
breken dan de melodie…
Het aarden wordt hun dooi, of ze zich branden
aan warme aardkorst, hete huizenblokken.
De aarde drinkt de sneeuw met grote slokken
en raakt verkild tot in haar ingewanden.
De vlokken winnen door hun massa. Wanden
van groen worden van spikkelwit doortrokken.
De grondverf dekt. Dimensies dijen uit.…
Het aarden wordt hun dooi, of ze zich branden
aan warme aardkorst, hete huizenblokken.
De aarde drinkt de sneeuw met grote slokken
en raakt verkild tot in haar ingewanden.
De vlokken winnen door hun massa. Wanden
van groen worden van spikkelwit doortrokken.
De grondverf dekt. Dimensies dijen uit.…
heimelijk verkent een kind
het nieuwe woonterrein
op zoek naar een belofte
vindt er laffe grauwe bouwsels
van koud beton en ijzig staal
eigen geluid klinkt hol en kaal
vanuit een puiloos huizenblok
beklommen langs dofgrijze trappen
lijkt leegte om zich heen te happen
bedroeft de bodem zonder kleur
waarin geen plant wil groeien
en geen…
423
Bezig met laden