Bij het insluimeren van de nacht
en lichtend dagontwaken
hoor ik door het venster zacht
geluiden van schone ochtend
in koeren van de duif
begin van het vredig dagen.…
Ik sluimer in
en sluip in mijn nachtelijke dromen
naar de wortels van het verleden
om hen te voeden met de kracht en de liefde van het heden.
Ik slenter speels door de wereld van mijn gedachten
in een veld van duizelingwekkende herinneringen
opgeborgen in mijn sarcofaag van stormende beelden ,
om te ontwaken in de ochtend van een nieuw leven…
Ik zou me graag willen begeven naar een plaats waar
mijn leven wordt bewaard en mijn door ouderdom afgetakelde
geheugen zal insluimeren, ver weg van alle drukte en harde geluiden
Een ruimte zonder geschreeuw en waar tederheid een diepe zucht zal slaken.…