Laatste ademzucht

Zwijgend is de kracht van de stilte
wanneer de wereld inslaapt
ondergedompeld in fluweel-nachtelijk tapijt,
en fluistering van schaduwen
gevormde beelden in haar geest laat spreken
en de droom de eenzaamheid gaat doorbreken.

Tintelende vormen van zachte melodieën
golven voorbij als diepe wateren,
weggedoken in de holte van het verleden.

Waar zachter dan tederheid
de wind al tikkend in fluistering
de tijd meeneemt
ver weg uit het heden,
verschijnt rond haar bleke lippen
een glimlach
die de hardheid van haar blik
in doorgroefd gelaat verzacht.

Ontdooide tranen laten
sijpelend als regen door zand
haar gedachten
geankerd aan distelpluis wegdrijven.

Gedragen door de vleugels
van haar dromenvlucht
slaakt ze haar laatste ademzucht.

De wereld mag verder verstillen
insluimerend onder het deken van zwart satijn...

stilte slaap zwijgen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 29 stemmen 961