Alle inzendingen over jolig geblaat

De onderwerpen zijn uitgeput en toch getuigen de gelaten, verraadt het mild geblaat, dat ze elkaar enkel in de slaap verlaten. Als zij met de koffie kliedert, een vork door de slagroom harkt, dan herkent hij het verzet in haar darmen.…

Ach sla ons om de oren dat we wakker worden dat niet onze ontroering in klein geblaat verloren gaat dat we weer ons bed opnemen en zwerven met de bedeljongen met de bedelmeid. ----------------------- uit: de Revisor (1975)…

Wandelstof kruipt achter me aan… wolkend Het bos, zwoele warmte, flikkerend zonlicht Zoemend geluid, muggen die struiken bevolken Ver geblaat van Drentse heideschapen met graasplicht Het pad zandgeel, onregelmatig door stronken Hoefafdrukken van paarden s’morgens vroeg Ik struikel, wankel verder… bosgeurdronken Laat in de middag, zon zakkend…

Wat was ik jolig, wijs en jong, Eer ik naar hoger wijsheid dong En promoveerde – ad alia! Nu kruipt of wandelt elk zijn gang, En kent zijn wereld – zijn belang; Nu leven we „in disputis”. De goede dagen zijn geweest, En uitgespeeld het korte feest Amoenae juventutis!…

En zou vriend Guiseppe daarom Met Carlotta zijn zoetliefste, Minder jolig er op dansen? Tarantella! Tarantella! Kijk hem eens, de wakkere jongen!…

Een vrolijk geblaat vanavond. Daarnet nog dacht hij Ik zie de honingbij, hoe ze neerstrijkt op haar lip, Zweet parelt in een vouw. De gasten graaien naar hun wapen. O, een vrolijk kind word ik. Maar hij heeft oog voor wat niet telt, een kraan die druppelt in een zinken bekken.…

Men hoort van ver die stemmen Van herders en van schapen, t Geblaat der jonge lammren, 't Geklink der hamelbellen, Het blaffen van de keeshond: Die mengling van geluiden, Die landlijke tonelen, Zo vreedzaam, zo eenstemmig, Zo kunsteloos eenvoudig, Vol bezig, werkzaam leven En kalme rusteloosheid, alle harten, Die gij, natuur!…