Alle inzendingen over katja

Lees mij en schrijf onbevreesd wat ge vindt van wat ge leest. Geef uw oordeel met venijn. Grijp uw hakmes, maak me fijn. Vindt ge mij een rampgedicht: zeg het recht in mijn gezicht. Laat mij voor mijn fouten boeten en bespot mij. Gips mijn voeten laak mijn metrum en mijn rijm. Merk dat hier de chute ontbreekt keur dat af met al uw kracht…

Ik zat te roken en te mailen kortom mij dodelijk te vervelen. Een stem klonk uit de prullenmand: ‘Hoedt u voor brand. Ik heb gezegd.’ Ik heb mijn oren niet geloofd maar wel de prullenmand gedregd een peuk, die stonk terstond gedoofd Werd mij een kool - ik redeneerde dat ik dit verre prefereerde boven uw jonge en begeerde begaafde…

Met een huiverige morgen is het nieuwe jaar begonnen. Ik sta op de trein te wachten starend naar een hoge toren waaromheen wat spreeuwen spelen en ik krijg het langzaam koud. In de trein kijk ik naar buiten. Nevelwade ligt sinds eeuwen over doodgevroren velden. Marmeren beeldengroepen zwanen waken over starre sloten met een nooit vergane…

Mij aura is niet heel vandaag, mensen dringen verder door waar ze gewoonlijk stoppen, het is binnen zonder kloppen... Zwakke momenten onbeheersd, ze voelen het en treden binnen in mij geest en komen ongevraagd en onbevreesd binnen zonder kloppen... Waar ging het mis, mijn bescherming, in de mist van het denken en het doen van vandaag…

Je hebt de beginjaren van de televisie een gouden glans gegeven, met een hooibergluchtje eraan... Je bracht een vriend tot leven die nu is heengegaan... Uitgestreken snoet, ingedeukte hoed, Bromsnor's grote vriend, burgemeesters-sigaar verdient, slapen in het hooi, je leven was kinderlijk je leven was mooi... Het "lekkere kopjen…

Waar gaat het allemaal over zo mijmerde ik altijd, als het ging over dingen als: zondagmiddag-eenzaamheid... Iedereen heeft ze toch, zo dacht ik altijd, familie en bekenden, toch slijt je heel wat tijd met volslagen onbekenden: zondagmiddag-eenzaamheid... Je komt ze tegen in de kroeg, op het terras, waar je dacht dat je de enige…

Je zat bij me in de klas zo'n dertig jaar geleden, we waren kinderen van wat is en was: een blij en ver verleden... Had ik het niet door was blind misschien wie of je was ik had je nooit van dichtbij gezien en droeg niet je tas... Vage herinnering levensvatbaar en onschatbaar het gevoel nu ik je weer zie en denk vertwijfeld,…

Ik maak deze gedichtjes speciaal voor jou.... Daar blijf ik al enige tijd aan trouw.... Zonder daar ook maar iets voor terug te verlangen.... Nee, alleen maar om jou op te vangen.... In een voor jou o zo moeilijke tijd.... Wil ik je alleen maar verblijden met mijn aanwezigheid....…

Er zit een gat in de taxushaag achterin de tuin van Oom en Tante. Het is bijna etenstijd. Maar eerst gaan ze met gevouwen handen in het vochtig walmen van de schalen spreuken spreken. Ze loeren dan naar me. Daarna zal Oom me in mijn wangen knijpen en aan Tante zeggen: 'Vrouw, ze is niet vet genoeg.' 'Ja man, we moeten haar nog wat…

In de nacht voor zijn aankomst is de Maan op zachte voeten door zijn hoftuin gegaan Zij liet verstrooid wat maanlicht slingeren - nooit meer aan gedacht Bosranken weven daarvan een vacht van zilverig pluis over hekwerk en poort van het Koninklijk Huis Zijn herauten snelle snaken verven bladeren scharlaken sienna, oker, vermiljoen…

In 't Oosten vangt de dag al aan In 't blauw van het Westen talmt nog de Maan Een wilgenboom met tak na tak biedt zwerversvolk kort onderdak De zwervers vliegen af en aan begroeten Zon behagen Maan met luchtig en weemoedig fluiten dat hen achteloos ontsnavelt onder 't vechten met kornuiten Druppels die sereen eerst blonken…

Scheen ooit in ’t donkere dorp zo nu en dan Een sprookjeslicht, verwaaiden hoge klanken En mocht ik elven gul en zoet bedanken Die vluchtig voor me zongen – Meester Jan Laat zijn pupillen nu correct marcheren Voor ’t Goede Doel en tegen ’t Snoep Begeren…

Een onderzoeker wilde onderzoeken Of misdaad erfelijk was; dit bleek taboe, Hetgeen hem ingepeperd werd en hoe! Hij werd verjaagd van zijn bureau en boeken. Die daad, zo onrechtvaardig en verkeerd, Kwam niet door aanleg, die was zéér geleerd.…

Een wat gebogen en slobberig man een intellectueel met een studeerkamer waar hij verstrooid in rondloopt, bladerend in boeken en papieren Hij ziet me zitten -Wat kijk je toch? Och... Iemand tussen boeken in gezeefd groen licht Bedaard en wat verlegen Had ik maar over zijn kaalhoofdigheid gezwegen Hij is kaal Hij is vrij stil en snel…

Buikzwaar hangt een waterdrop Aan een moede bladertop. Een duif kamt zijn gevulde krop. Bellen zwellen aan de hop. Corpulente wolken wegen Eén voor één hun druppels regen. Ik woog woorden toen wij zwegen. Regenwolk, van regen zwaar Spaar uw regendruppels niet. Regen, regen, regen maar. Regen tranen van verdriet.…

Zingend gooi ik Frans eruit Daarna bezem ik Geertruid samen met haar laatste snik naar mijn stoffer en mijn blik Jodelend dweil ik Thea op wring haar in mijn emmer sop Onder opgeruimd gefluit druk ik Barend door de ruit Ach, wat wordt mijn huisje schoon Saar en Bep doe ik gewoon in de groene en de grijze ieder op haar eigen wijze…

Ergens tussen Hoogeveen Bovenkarspel en Geleen ligt een stukje niemandsland. Een Bestemming heeft het niet. Het is geen Natuurgebied. Er staat geen enkel Nuttig Pand op dit niet Winstgevend land. Er wordt geen Boerenkool geteeld. ’t Is niet in Kavels Opgedeeld en de ruigten en het riet worden nimmernooit gewied. Kinderen die kuilen…

Nja is een elf en Jee is een fee Elven zeggen zelden nee Feeën zeggen zelden ja Spaart dat ruzie en verdriet? 'Jee' Dat dus niet? 'Nja' Zijn Nja en Jee tevrêe? 'Nja Jee!' En gelukkig met zijn twee? 'Dat nel!' 'Dat jiet!' Daarover zijn ze het oneens? 'Neljee!' 'Neljee!'…

Als een schip vaart langs de maan roeken naar hun slaapplaats gaan als over kattenpaden en -wegen kattevoetjes gaan bewegen de oude gnoom op de schutting zit stil en vroom, alsof hij bidt als peren vallen loom en zwaar van de kromme perelaar fladderen de kleine kinders door de hof als dikke vlinders kruipen door ligusterhagen eten…

Gip Gap Gozem Gilla Zeven Beren en een Gorilla Gip Gap Gozem Gaap Zeven Beren en een Aap Ober zeven Berenbroodjes En een Broodje voor de Aap Berenbroodjes Gip Gap Gop Graag met Pindakaas erop Apebroodje Gip Gap Goppa Met Bananenjam er oppa Grip Grap graag Voor de Gorilla Tien gegrilde Kikkerbilla Hip Hap Hip Hap Hip Hap Hop…

Kraaien roepen in de morgen van de nok van pannendaken waar de spreeuwen onder wonen. Vroeger noemden ze me 'broeder' toen ik nog op zolder speelde - 'Wat eenzelvig', zei mijn moeder - en wij krassend samen spraken in de vroege kou geborgen maar dat is zo lang geleden... Ja hun broeder was ik, Jorge en niet anders mijn…

Er zijn van die imbecielen voor wie één en één geen twee is. Voor wie 't ruisen van de bossen ongelijk aan dat der zee is. Die de schoolbanken vernielen en hun balpennen verslinden Indonesië, tot woede van de leraar, aan de Zuidzee bij Somalië bevroeden dromend over Tamarinde. Die van 't land van Arabije de granatenappels proeven zonder…

kaarslicht speelde op het bord op kristal dat blonk de vlam verzonk in rode port zijn ogen verdiepten die vonk trouwe pionnen bewaakten haar dame de zijne kwamen zagen en wonnen zoet was haar wraak: schaak hij sprong naar voren schaakte haar dame, voor op zijn paard voerde haar mee in een duizelende vaart aan haar toren ontkwam…

Geelverlichte ramen spiegelen in het water van de grachten. Daarin varend als een zwaan trek ik achter me een baan waarin rustige gedachten met een trage golfslag wiegelen. Zo stil zal ik altijd drijven over gladde, effen grachten. Het onwezenlijke gaan door die spiegel doet me aan als een droom, die vele nachten me bezocht, maar nooit…

ineens bam het was gebeurd weg was je je zat er wel maar ook weer niet 4 dagen lang wachtend op ontdekking het is hard maar het hoort erbij niemand ontkomt eraan vroeg of laat vandaag of morgen of over een poosje maar niet op deze manier tenminste, dat hoop ik niet ik heb helemaal niks van jou nog niet een klein fotootje…

een goede relatie is als een tatoeage eenmaal in het bezit ervan raak je het nooit meer kwijt…

Kweek, zevenblad en woekerkruid - Mijn tuin te krap voor hun bestaan - Zijn op het oorlogspad gegaan. Het buurvolk harkt en wiedt en spuit. Ze lachen al die zwoegers uit. Ze huppelen door die nette laan Waar mensen met een vette baan Tevreden wonen op een kluit. Ze springen rond door buurmans hof. Joechei, joechei, ’t is in de mei! Geharkte…

Aan de vijver, waar ik wacht zie ik van oneindig ver licht weerkaatsen van een ster in de spiegel van de nacht. Op zijn wieken brengt de wind met een toenemend geruis de geluiden om hun huis het vertrouwd geknars van grind als wie ‘t buitenlicht ontstak kalm terugkeert op zijn schreden. 'Zal ze kijken, daar beneden?’ Ik herken de stem…

ik kreeg zaterdag een cadeautje een aanleiding was er niet ik wist wel dat ik het zou krijgen 't lag in het verschiet het pakketje was onverpakt zonder strikken of papier het kwam zomaar, geen postbode of bekende meldde zich hier ik kan het niet ruilen evenmin wordt er garantie op gegeven het is een geschenk waar je wat aan hebt voor je…

Over de bergen, waar ben ik vergeten, Woonde het kind dat geen pap wilde eten. Wie was haar moeder? Een wolvin. Ging zij uit jagen? Alle dagen. Ving zij het korhoen? Vele malen. Wie vertellen dat? Oude verhalen. Wie waren haar makkers? Regenvlagen. Had zij een huisdier? Ja, een spin. Hing zij zijn spinnenweb vol met robijnen? Dat deed de…