inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.654):

ZWAAN

Geelverlichte ramen spiegelen
in het water van de grachten.
Daarin varend als een zwaan
trek ik achter me een baan
waarin rustige gedachten
met een trage golfslag wiegelen.

Zo stil zal ik altijd drijven
over gladde, effen grachten.
Het onwezenlijke gaan
door die spiegel doet me aan
als een droom, die vele nachten
me bezocht, maar nooit wou blijven.

Als 't geluk eens op zal raken
en ik weer een mens wil wezen
trek krijg in een licht ontbijt?
Krijg ik dan niet heel veel spijt?
Zal een droom me weer genezen
tot het uur van het ontwaken?

Zal ik in die droom dan gapen
'Kon ik altijd maar zo dromen...'?
net als vroeger wanneer Klaas
vroeg: 'Mijn lief, mag ik de kaas?'
Komt ervan wat er mag komen:
ik peddel zacht, de huizen slapen.


Zie ook: http://www.bloggen.be/ikdenkhetmijne

Schrijver: Katja Bruning, 18 februari 2011


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 194

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
27 mei 2011
Email:
rotsplateauyahoo.com
grote klasse Katja.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
20 februari 2011
Email:
maryama37hotmail.com
Heerlijk meegenomen in deze vlucht
zelfs na de banale vraag van Klaas
om alledaagse gatenkaas
Hield jouw droom mij in de lucht

Mooi dit gedicht!
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
19 februari 2011
Email:
irmart140xs4all.nl
Het zachte dromen en peddelen door dit gedicht heen gelezen. Mooi gedaan!
Naam:
lijda
Datum:
18 februari 2011
Email:
lijdazielemangmail.com
hoe mooi kan een zwaan dromen, prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)