Alle inzendingen over klaas vaak

waarop de leraar sprak: 'jongen, ga jij de klas maar uit!'…

Hoe weinig de mens ook bezit, hoeveel de mens ook klaagt, het nieuws laat weten dat het de goegemeente heeft behaagd, bijna net zoveel te investeren als de voorgaande keren, dat 5 december werd gevierd! Dus: klagers geen nood, neem een extra pepernoot!…

De gelukkige klas; hoe goed getroffen het was. Een gemengd gezelschap van guitige gezichten. De gemene deler van het al. Een nieuwe generatie voor de vrije val; voordat een foto van een voorbij verleden zou spreken. De gelukkige klas; die deze groep mensen ooit was. Jongens en meisjes aan het begin van een leven.…

Zo zie je maar dat een zo’n snelsonnet Ook Dijkhoff op zijn schreden terug laat keren Hij gaat dat hele wachtgeld retourneren Met tegenzin, omdat het hem besmet En daarmee is dan ook meteen bij dezen De kracht van onze site voorgoed bewezen…

Hij heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel, Je wenst je echt een schoonzoon als Klaas Otto. “Ik heb niks met die moorden” is zijn motto, Hij houdt zich verre van zulk strijdgewoel. Klaas Otto kan gewoon geen onrecht zien, Hem geef ik voor ethiek een dikke tien.…

Hij was anders dan anderen Op school werd hij vaak gepest Ook al deed hij nog zo z’n best Hij kon zichzelf niet veranderen. Ze vonden hem te stil en te dik Hij had ook weinig te vertellen Had met niemand wat te stellen En had in spelletjes geen schik.…

van de klas.…

Ik zie je liggen in je hok zo klein, alleen en koud. voel mijn lip trillen door jouw dood ik weet, ik zat fout ik had niet mogen raken mogen slaan met een spaan jij verdiende te leven en niet voor even was mijn handen onder de kraan..…

Het parcours was nat het regende lichtjes, ik stierde op een zwarte schim zichtbaar in verloren lichtjes. M'n benen stappen argeloos door voeten benen droogjes mee water streelt m'n hoofd 't gutst in het riool. Zo'n zee van rust.…

Waarom schiet hij zich niet een kogel door het hoofd als hij dan toch gelooft dat men zo 't einde ziet?…

armen steken uit jonge bomen al stellig eeuwig verbonden…

ekster al baltsend staart omhoog over het gras zeker geen groentje…

Ik zwoer maar bij zwart want wat wist ik over wit? Een ekster veracht.…

Jij zag me zoals ik niet wou zijn, vloekend, ik leek wel bezeten. Vluchtend voor een zwaar geweten, verlichtte ik kansloos de pijn. Wat wogen mijn woorden toch licht. Het waren pluimen van een gier die schijnbaar krijsend van plezier zijn geest in een duikvlucht ontwricht. De waanzin gold als een despoot die 't goede inruilde voor 't kwaad…

Jij, zon zonder angst haar liefde te verliezen, dooft haar wel eerder.…

Staand op de rand kijkt hij omlaag. Een zwarte zee met bruine kraag. De diepte omhult zijn naaktheid. Bitterheid verzwelgt de doorn in zijn oog.…

sneeuwlandschap, warme kilte yin en yang in evenwicht liggend onder de stilte van vleugels in het zonlicht isoleert jouw silhouet alle schaduw uit 't portret…

Een paarse maan vol hemels hels gevoel brengt grijze jaren later kleurenpracht in veren zonder trots, lang ná de nacht van wakend slapen zonder zichtbaar doel. Helaas blijkt uit het laatste nieuwsbericht de maan op 't tweede zicht een noorderlicht. - Jaren na zijn dood krijgt zanger Nick Drake erkenning -…

virtuele min sluit werkelijk aan op een fantastisch contact…

Er was eens een zwaantje uit Dolen zo vrij in de open riolen Toen d' ekster paaide en 't zwaantje zwaaide werd 't vrije viooltje gestolen…

eenzaam vals zijn hoofd: tijd zonder belang lijdzaam als pijn dooft: 't schreit onder 't behang…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

losgelaten leed ontwatert het tranendal een weldaad welt op…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

bedje dipsaus kruidt vleesgeworden apathie psychologenvoer…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

sluimerende slaap ontwakend bij dageraad gapende dagen…

ga zo'n plank op wieltjes vragen Mama is lief mama is lief Mama gaat zo vaak op stap Mag jij het hek uit pap Heb je ook een eigen kamer Waar mijn tekeningen hangen Die waar mama jij en ik op staan En als je straks weer beter bent Zul je mij dan nooit meer slaan Eén van de jongen uit de klas Zei dat jij veroordeeld was Ik ga op Milky…

Terwijl ze vaak onwetend naar me staart. Platonisch, ja zo kan je het wel noemen. Maar ook zo puur en passioneel. Ik zal je steeds en altijd blijven roemen. Je was zo lief en sensueel. Gelukkig heb je nooit geweten hoe echt mijn liefde voor je was. Ik heb te lang bij jou op school gezeten Maar jij blijft voor mij de leukste van de klas.…

Zij blonk uit in lopen, maar dat deden we niet vaak. Ooit hield zij een spreekbeurt over de kikker. Zij stond kaarsrecht voor de klas, met haar handen geen raad wetend. Zorgvuldig had zij elk woord uit het hoofd geleerd. Bij de derde zin zweeg zij plots. Zij herinnerde zich niets meer. Onbewogen bleef ze staan.…