Alle inzendingen over klaas vaak

Wanneer Klaas net is geweest, ik de slaap voel komen, denkend dat ik snel in dromenland zal komen, hoor ik geluid van veraf komen. Klaas was er en verdween, net als de slaap en zo zit ik weer een nacht gebroken en wel te wachten tot het ochtend wordt. --- GAAP---…

voor de eerste keer in die troosteloze klas werd ik overspoeld door een groot geluk de letters werden woorden ik zag wat er stond ik kon echt lezen een fundament werd gelegd een diepe liefde voor de ontsluiting van boeken en verhalen het geheim onthuld plotseling inzicht in die troosteloze klas in mij scheen de zon…

Waarom ik, vraag ik me vaak af, waarom krijg ik deze straf? Ben ik dan zo anders dan de rest? Waarom word ik nou gepest?…

hij daalt af van de berg maar ook in het klasse- ment, jammer, Lance, ach..…

er was altijd wel iemand die niet paste onder de paraplu in de klas kon je hoofden met natte haren tellen.…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

rilling door de klas als het krijt bijna op was krasten nagels scherp * Deze ervaring opgedaan tijdens les van meester Hendrikse in de 6e klas van de Robert Kennedy School te De Kwakel in 1972.…

het deed te vaak te zeer nauwelijks durf ik geloven in wat ik in je ogen zie en in wat je wilt beloven ik zou het echt graag willen maar ben soms nog zo bang het deed te vaak te zeer en eigenlijk te lang het deed te vaak te zeer zit nog te diep van binnen pas als dit afgesloten is kan ik opnieuw beginnen steeds meer ben ik…

Als hij voor allen sjouwt, lig ik in bed nog vaak te broeien op een slap sonnet, voor mijn gezin en 't mensdom overbodig. -------------------------------------- uit: 'Distels en doornen', 1959.…

Een woord dat niet meer kan, te vaak gebruikt, het is vergrijsd, een oude man, al haast verijsd, vroeger had het praats, adem en energie genoeg, ging het vaak buitengaats, ruimte scheppend voor de scherpe boeg, aangesneden in het kolkend schuim, gebogen in het ongerijmde licht, heden in een tijdelijk ruim, sloeg het boek weer…

Hoe vaak zal ik sterven aan een dodelijke blik als ik de bodem raak van een glas wijn en de smaak veranderd in troebele azijn? Hoe sterk zal ik zijn om te geven, in de doolhoven van elliptische wanen die op elkaar lijken, metaforen van bergenhoge kloven, niet overbrugbaar blijken?…

3 dagen lang zweefde ik in de verte in mijn diep geraakte spiegelbeeld door donder en bliksem te zwaar verdeeld 3 dagen lang was ik zwaar de klos viel dieper en dieper in het donkere immens grote bos te vaak ging ik zo los viel samen met de dieren in een vergeetachtig bestaan de aarde draaide wel door maar nooit,nooit gaf iemand gehoor…

Heeft een vak houdt dus werk 'VAKWERK' overwint de krediet-crisis! ------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan de Amsterdamse loodgieter Bertus.…

Je draait gehakt, je maakt van vlees en vet een soort van regenwormen, rood-witte minislangen uit de mond van onze tafelmolen, die afbreken en vallen in een groen geëmailleerde kom. Het is oktober en je stopt worst, bloed aan je handen en je schoot. De winter, en de braadlucht in mijn trui. Ik denk aan roze dieren wanneer jij in het darmvlies…

Wel veel van de jongens en meisjes uit mijn klas!…

En bij de juffouw voor de klas iets zag dat hem deed dromen van een geluk dat ooit zou komen, niet wetend dat het zeldzaam was. Ik wou dat ik, als weer geboren, opnieuw dat jochie was, maar nu, gewaarschuwd van tevoren, was blijven zitten in de klas.…

Klaas ik blijk opgeschoven onder haar waas…

het was tweede klas maar meer kon ik echt niet vragen stralende ontvangst met warme lach bloemen fleurig net geplukt in de kas blijheid recht uit het hart dus weg met het etiket tweede klas het is iets dat niet meer past in de maatschappij die wij dragen vandaag een relikwie uit rangen en standen wij kiezen voor stranden…

Ik las voor de hele klas een prachtig verhaal tijdens een lesje Nederlandse moedertaal met volle overtuiging in alle rust: “Plotseling viel er een stilte”, heel bewust Ik hield bij dat woord de wacht onder gegniffel van binnen genieten van de stilte heel zacht Het werd stil, heel stil in de klas Ik keek niet op, ik leek van glas De spanning…

De allerleukste, allerliefste allervriendelijkste die er was Zal je nogeens aan me denken Aan die dikzak in je klas…

Hier op deze plek, op deze stoel in deze klas. Zo alleen met al die mensen om me heen.…

en Klaartje Klaas en Klaartje Klaar is Kees…

later wil Jeppe het allemaal weten hoe lief hij was, hoe stout wat hij wel en niet mocht eten wat was goed en wat was fout of hij vaak huilde en voor het eerst lachte of hij dronk met zijn hèle mond en of hij soms op kusjes wachtte al zat zijn luier onder de stront wie toch die leuke liedjes kende met wie hij speelde, kleuren kon wie hem…

Twee kinderen heb ik en ook nog kleinkinderen, een tweeling Later hoop ik te horen dat ik een goede vader en opa was Maar nu, vandaag op dit moment wil ik maar één ding Dat jullie wél mijn kinderen zijn, de kinderen van mijn klas.…

dartel draaide het pijltje naar de zege dartel geworpen uit vaste hand dartel sprongen mensen uit hun stoelen dartel danste plots heel Nederland Jelle Klaasen plots beroemder dan Jan hoe een dartel pijltje alles veranderen kan…

De klas is kaal, de paar tekeningen aan de wand zijn stuurs gekleurd met een bevroren hand. Een kluizenaar die wacht op een verschijning, zo staart hij op uit het correctiewerk. Zij zijn de vogels die niet in zijn landstreek horen - dwaalgasten met geesten om de geest te storen.…

leven is niet meer klokvast het slaan hoor ik niet meer ik hoor nu stilte ontbranden in een luisteren naar mijzelf mijn gedachtes draaien niet meer mee strofen niet meer begeleid door het getik geen plaats meer voor de tijd leen nu lucht in mijn woorden die de wind naar mij toe blaast zodat woorden niet blijven steken als een houten klaas…

Reinheid, Rust en Regelmaat schreef de meester op het bord kinderen met verschrikte blikken keken strak en onbewogen naar dat grote zwarte bord in de klas van stilte en van soberheid anno 1964 de Stones en Beatels ver verwijderd uit het stille dorp kinderen op de grens van stil ontluiken werd hun hartstocht door de tucht van meester'…

Zo'n poster met het hoofd van Balkenende, Of het nu pornografisch is of niet, Het is veel beter dat je dat niet ziet: We zien dag in dag uit genoeg ellende. De rechter gaat ons echter, godgeloofd, Bevrijden van dat blote billen hoofd. ----------------------------------------- ...de rechter heeft bevolen posters met pornografische afbeeldingen…

we elkaar jaren niet en dan weer liepen we elkaar drie keer in een week tegen het lijf Ik weet niet zo goed wat ik nu moet zeggen Jan, maar het deed me echt veel zeer om nu pas te horen dat twee maanden tevoren jij, mijn vriendje uit de klas van weleer gestorven was.…