Alle inzendingen over korstje

Ik hou van kleine ronde broden en van dat eerste kleine korstje dat wegspringt als je 't in de superette snijdt en of het smaakt het doet niet dat er iemand kijkt…

de dromen in haar hoofd belandden onder haar voeten niet vleugellam geslagen nog geen korstje op de wond alleen het allerzachtste komt tevoorschijn een wenkend perspectief de liefde alleen telt het strijklicht streelt haar rug…

bliksemschicht of regenboog domein van traan en gesloten oog overvol van 'zij gingen henen' Daar leeft slechts het gestage roesten zakt de steen door het vergane lijf waakt het opschrift over 't laatst bedrijf van hen die nog zoveel wilden, zoveel moesten Maar de dood wil niets, kent geen moeten traag sluit de aarde zich als een korstje…

nu langzaam de deuren weer naar de wereld ons opengaan dekmantelen wij ons aanzien met een schijn van veiligheid tot gezichten zonder mond met daarin ogen van paniek die bang de afstand blikken waaraan wij nu gehouden zijn nu langzaam de deuren weer naar de wereld ons opengaan is er als onzichtbaar korstje het eelt van gebleven angst…

Tussen het welig groen zwerven driftige duiven, pikkend en wijzend naar elkaar, druk debatterend om een korstje brood. De wind waait met de tijd haastig en ongecontroleerd; een blad zweeft melancholiek voorbij. Hij kijkt op. Strekt zijn stramme benen. Komt moeizaam overeind.…

Zou ze aan het braadspit rijgen tot ze een zwart korstje krijgen, daarna hun verkoolde lijven in beton laten verstijven. Edoch, deze straffen zijn te mild, dit gebroed dient dun gevild, met kilo’s pekel in de wonden, voor eeuwig naar de hel gezonden.…

Ik dacht nog eventjes: die wil een korstje brood meepikken, wat TOEN gebeurde liet me danig schrikken. Hij die ^*#<^ kraai, die losgeslagen nare gek, nam zo'n klein wollig eendje in zijn smerige bek. Het beestje piepte, toen hoorde ik het niet meer, hartstikke dood, moedereend at gewoon door, alsof er niks gebeurd was.…

al is 't dat ik verga van honger en van vrees: 'k heb schaars een korstje dat 'k in mijn tranen dope en toch ben ik een kindje, en toch ben ik een wees! o Engelandse klenen, wilt ook entwat verlenen om mijne nood te voên! één stuiver zal gedoen. Ha!…