bibberwoorden, gegrift
door een leven
van dood en verlies
een kind veegt
met spuugvingers
alles weer weg
een rood krijtje
tekent een groot hart
"Ai luf joe"…
een glimlach hotsebotselt
door straten en stegen
verandert door weerkaatsing
van mens, plant en dier
hij beroert de stervende
bij zijn laatste zuchten
een minnend paartje
heeft slechts oog voor elkaar
een boom ritselt even
in zijn zacht voorbijgaan
een kind pakt een krijtje
tekent een grote zon…
Tijdens het krijten
bij de opdracht op het bord
snerpte jouw vingernagel
het krijtje was te kort
je schreef over de liefde
geschoold als ijsjesfrik
en schetste schuine letters
van zwart-witte-wijzersblik
bij allergie voor piepen
komen krassen te hard aan
blijf hier het liefst niet eten
maar sla een stemvork aan
steels luisterend naar…
Je staat heel stoer voor het kleine schoolbord
met een wit krijtje in je hand
ik ben zo benieuwd wat het wordt
je kijkt eventjes heel interessant
Ineens word je een beetje verlegen
je pruilt je lipjes voor een dikke zoen
en nadat ik je die liefdevol heb gegeven:
"Pappa, jij moet het doen..."…
Hup, hij pakt het krijtje,
de les gaat nu van start.
Waarom is er niets anders
na zo’n honderd jaar,
ouderwets of tijdloos,
wat is er nu waar?
---------------------------------------------------------------
(... Meer op 'De juf is lief': www.dejufislief.tk ...)…
klein beetje vuurwerk daarmee
ben ik tevreden o winter geef mij
wat vrolijkheid knip een stuk
van deze middag af gooi een sprookje
in het water van de nacht
o slechte meester
dag slechte winter, scharenslijper,
met geschramde knieën hol je
over de speelplaats als knikkers
uit de wolken van een hemel naar het blauwe
hemd waar het witte krijtje…
stad
Die stad waar jij de kroegen kende
van de feesten en ellende
waar je liefdes hebt ontmoet
totdat ze waren opgebrand
en dacht je dagen in bezweren
dat het tij nooit meer zou keren
maar je vrienden van de straat
namen je mee weer naderhand
Die straat waar jij ooit bent geboren
in een huis achter de toren
in die buurt waar ooit een krijtje…
Net als toen trekt hij met een
knerpend krijtje een kromme en mompelt: nader en nader
tot de rechte en raak hem in het oneindige. Bij het raakpunt
hoort een kruisje maar nu zet hij daar keihard een
vraagteken bij. Hij slaat een gat in het bord
en staat weer buiten.…
Tandarts Velinga vond het heerlijk kinderen zoals mij te pijnigen en hard te maken als een schoolbord waarop het krijtje brak.
Wat een enge man.
Nee van mij krijgt hij geen nachtzoen.
Zijn diertje verzocht hem eindelijk maar eens mededogend en lief te zijn voor angstige kindertjes.
Maar daar trok hij zich niets van aan,die nasischijf!…