Netgedichten

netgedicht (nr. 43.345):

Ontzagwekkend is deze plaats

Hij is alleen en boven hem zweeft een vogel
met een geweldige spanwijdte. Geluidloos
houdt deze hem ononderbroken in het oog.
Rillend drentelt hij rond. Hij wil en zal hier op
dit eiland zijn rede voor een wereldwijd gehoor
vormgeven. Regel na regel neemt hij op de
lippen en wat goed klinkt spreekt hij omhoog.
Telkens hoort hij dan in zijn rechteroor lispelen:
en het mensdom ging weer over tot de orde
van de dag.

Een etmaal later ziet hij hoe een ladder zich kromt
naar de hemel. Doodstil is het en hij staat weer met
een opdracht voor het bord. Net als toen trekt hij met een
knerpend krijtje een kromme en mompelt: nader en nader
tot de rechte en raak hem in het oneindige. Bij het raakpunt
hoort een kruisje maar nu zet hij daar keihard een
vraagteken bij. Hij slaat een gat in het bord
en staat weer buiten.

Er is geen wind
en toch schommelt de ladder
zachtjes heen en weer

Tegen de avond schrijft hij met de punt van zijn wandelstok
in het harde zand en schuifelt dan op de ladder af die met
elke stap een schrede wijkt. De volgende dag kan de
helikopterpiloot hem niet vinden. Hij keert naar de basis terug
met een foto van twee sleutels boven roodlederen schoenen
strak in gelid waaronder geschreven staat: terribilis est locus iste.

Deze tekst is opgenomen in:
Straat en dertig andere Zeer Korte Verhalen ter ere van
Franz Kafka Eerste druk,april 2012 Zie www.city2cities.nl