17 resultaten.
Tekens ( haibun )
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 Zelden zoveel zwaar vuurwerk om mij heen gehoord. Voor de
hond was het continu oorlog. Doodsbang ondanks alle pillen.
Oren van mensen, honden, vogels werden bijna zonder onder-
breking achttien uur lang mishandeld. Buiten was het verstikkend
door smerige dampen en clandestiene vuren.
Waarom gedogen wij dit als intussen 64 procent voor een verbod…
Haibun
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 239 Op de eerste september mag de hond weer los
op het strand. Hij stuift op het water af en dwingt
me daardoor hem straks droog te wandelen.
Straffe wind. Het gezandstraal begint al.
Dichter bij het water spaar ik mijn bril
en zie een demonstratie van Exodus.
De wind vaagt het laagje water van de bank weg
en droogvoets kan ik doorgaan. Maar waarheen…
Verkenner*
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 436 een verkenner
alziend vliegt hij rond
in mijn gedachten
* Bewerking van een eerder gepubliceerde haibun,
met als titel “1984” en “Palingenia longicauda”.…
de bidder (haibun)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 266 Zeven was ik en tussen de kattenkoppen zag ik opeens
de liefelijke Mirjam met donkere ogen die ongekende
diepten verborgen. Haar stem tinkelde als de pendule
thuis en sierlijker nog dan het paardje van mijn oom
stapte zij het schoolplein af.
Ik moest en zou haar mijn liefde verklaren maar hoe?
De bel rinkelde en de School met den Bijbel…
Glimpen (haibun)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 831 We hebben uren aan haar bed gezeten. Haar arm gestreeld, haar
pols gevoeld. We hebben haar naam geroepen en haar ogen leeg
gezien. Zij komt niet meer over de brug.
Zware regenval
zwiepende ruitenwissers
ik rem af en zie
bogen van brekend licht
glimpen van glorie groot
Jeronimo van Elk…
Haft
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 384 Waar Rome eens barbaren weerde stroomde indertijd de Rijn in zee.
Tussen Sint Olof en Sint Jan kon hier de hemel verduisterd worden
door wolken gonzende insecten. Vijf uren had de langstaartige
nieuwgeborene de tijd om vluchtvaardig te worden, te paren en te
sterven.
Na een overmaat van regen loopt het water nu de spuigaten uit
en kun je…
Passer solitarius
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 303 Nooit kreeg je hem goed in het vizier.
Hij volgde en ontweek. Als ik rustig
wou gaan zitten, vloog hij op
naar de boog van walvisbeen.
Hij keek de straat uit, liet langs mij heen
zijn ogen weiden over het lage en het hoge
wad.
Aan de wal zat hij steevast op de nok
van mijn dak te zwijgen.
In het morgenlicht
verloor de kleine vogel
alle…
LEEFTOCHT
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 528 Haar lokken dansten een glans van kastanje.
Haar sproeten sprongen in 't oog. Het mensdom zag een jonge ree.
Jaren later staat er een dichteres voor de deur. Gejaagd troont ze
Amos mee.
Zwarte wind
wervelend op de kim -
het licht is van huis
Zij vergt dat hij haar stroeve nek masseert. Haar vel is van
fluweel en heuvelend als Umbrië haar…
Jeronimus 1
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 211 echt
aan de grond genageld staan
een nachtmerrie
Hij had ze nog zo gewaarschuwd: niet een hol graven in de wal
van de geweldige kuil. En nu zaten ze daar toch in hun holletje
naar hem te grijnzen. Duifjes in hun columbarium.
Hoofdschuddend sprong meneer Jeronimus
de kuil in en de wal bezweek.
Nog even bewogen
jongensmondjes
in het zand.…
Wurgend de boom
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 268 Het CDA gaat pacteren met de PVV.
Houdt die partij nu schone handen
of gaat ze juist vuile handen maken?
Ach, wat maakt het uit, dat zijn
toch allemaal maar woorden. Wat telt
is de macht.
'We moeten onze verantwoordelijkheid nemen',
zo klinkt het nu in de achterban.
Dat klinkt fraai maar ik zou ze niet
graag de kost willen geven die…
Allerzielen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 690 Als protestant van huis uit heeft Jeronimo niet zoveel met Allerzielen. Bidden voor de doden was voor hem taboe. Hun verblijf in het vagevuur daardoor bekorten? Op catechisatie hoorde hij dat het vagevuur een verzinsel is. De doden zitten in de wachtkamer voor de hemel maar voor de reformatorische wereld waarin hij opgroeide was heel het aardse bestaan…
NOVEMBER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 De negende maand volgens de oude Romeinen heeft een welluidende naam al brengt de maand geen novum maar vermindering. Allerzielen bepaalde meneer Jeronimo bij zijn doden en bij zijn achternaam ‘van Elk’. Zijn naamgever had een grootmoeder die zo heette maar Jeronimo denkt bij die naam allereerst aan: hoe dat elckerlijc mensche wert ghedacht Gode rekeninghe…
Ontzagwekkend is deze plaats
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Hij is alleen en boven hem zweeft een vogel
met een geweldige spanwijdte. Geluidloos
houdt deze hem ononderbroken in het oog.
Rillend drentelt hij rond. Hij wil en zal hier op
dit eiland zijn rede voor een wereldwijd gehoor
vormgeven. Regel na regel neemt hij op de
lippen en wat goed klinkt spreekt hij omhoog.
Telkens hoort hij dan in zijn rechteroor…
Gaza - MH17 haibun
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 325 amichai lees ik:
‘de diameter van de bom’
en boven mij
gaat het gierend huilen
op deze eerste maandag
De diameter van de bom was dertig centimeter
en de diameter van zijn effectief
bereik ongeveer zeven meter.
En daarbinnen vier doden en elf gewonden.
En daaromheen in een grotere cirkel
van pijn en tijd liggen verspreid
twee ziekenhuizen…
Een doodkalme zee (haibun)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 318 meeuwen dobberen
op een doodkalme zee
onrustig het hart
Ik zie de eerste springers in zee, ik zie de eerste gezinnen
zeulend met tassen vol voedsel en speeltjes. Onbekommerd
ligt de kust erbij. Ik tel minstens drie vers gebouwde vaste
paviljoenen. Opgetrokken in Noordwijkse retrostijl die me
doet denken aan Normandische badplaatsen, aan ansichten…
Zijn spraak
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 92 Onverwacht
werd zijn tong ontbonden
een geschenk
Haibun bij dit schilderij van Willy Maillard (omstreeks 1918)…
Oervraag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 234 ontluikend
kijkt zij gretig in het rond
en vraagt terloops
alsof er antwoord op bestond
waarom wij leven tot de dood
Jeronimo van Elk, haibun 22…