Haft

Waar Rome eens barbaren weerde stroomde indertijd de Rijn in zee.
Tussen Sint Olof en Sint Jan kon hier de hemel verduisterd worden
door wolken gonzende insecten. Vijf uren had de langstaartige
nieuwgeborene de tijd om vluchtvaardig te worden, te paren en te
sterven.

Na een overmaat van regen loopt het water nu de spuigaten uit
en kun je er donder op zeggen dat de provincie het zwemmen verbiedt.
Een oude visser murmelt dan nog wel dat de fiolen van de toorn Gods
worden uitgestort maar het Leidsch Dagblad beperkt zich tot de
overstort van riolen.

Op een zeldzame stranddag zitten de mensen met hutje en mutje
bij de uitwatering. Het isser soo digt als haft. Wie ze nog wil zien vliegen,
haaste zich naar Hongarije voordat het te laat is.

Het vliegend haft
verheft zich uit het slijk en leeft
zich uit in lust

haibun haft Katwijk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 2 stemmen 384