Hij zag een waterjuffer bij het meer
en dacht: 'Hoe wonderschoon is die libelle!
Ze is beslist de mooiste der modellen.
Ik zet 'r op m'n schilderslinnen neer!'
Hij zag de vorm en kleur met kennersogen,
die pasten bij een beeldend kunstenaar
en pakte snel z'n spullen bij elkaar.
Intussen was z'n topmodel gevlogen.
Verdwenen was z'n eerstekeusmodel…
Een houten paal iets hoger dan twee meter
daaraan een stevige ruwe dwarsbalk
waar een urenlange foltergang met doodsstrijd
de grootst denkbare pijn en benauwenis toont
is een schandelijk martelwerktuig
het maakt door alle eeuwen wereldreizen
wekt allerhande schilders en beeldhouwers
laat zich kunstzinnig openbaren
als een reusachtig kruis…
een en al narigheid
voor oude meesters
die neigen tot sterven
zijn al hun tijd kwijt
om op film hun vroege werken
onder druk van de erven
mogelijk twijfelachtige vlakken
tot volstrekt eigen te merken
blijft hun herinnering vaag
zij voorzien met verse streken
wat nog aan voorraad onder ze is
voor handel en kunstgeschiedenis
van een…
Mijn faam is zoek
de rest is het gesjochten
van kunstgeschiedenis en domme duitenmis
die veel te innig zijn vervlochten.
Beroemd stond ik als duur te boek
tot kenners die zich zelf benoemden
mij redeloos ontroemden.
Hun loon mijn hoon, werd ik een epigoon
zelfs kloon genoemd: zo viel voor mij het doek.…
Kerkgeschiedenis, kunstgeschiedenis
Droevenis en duisternis.
Levensgeschiedenis.
De stad van de liefde.
De stad met meerdere gezichten
Mensen met een enorme vaderlandsliefde.
Al die lampjes die de stad belichten.
Parijs laat je bedichten.…
Hij speelde zijn spel vol gratie en poëzie
soms leek zijn notenblad op profetie
één van die muzikale fenomenen
die de plek in kunstgeschiedenis innemen
Zijn gelovig hart had de wind mee
vol betovering en melancholiek verlangen
onttrokken aan een demonische zee
door een lichtend veld omvangen
verheven in grootheid roerend in smart…
houdt plakjes kaas warm
daaromheen zorgen
slablaadjes en schijfjes tomaat
voor een frisse mond
de vaak genoten uitsmijter
beeldt Groningens Kladblok
die tweehonderdvijftig keren
elke maand mocht verschijnen
in het daagse doen en laten
heilzame voeding was
voor leeslustigen
zich echter te ruste begeeft
om te blijven bestaan
in Neerlands kunstgeschiedenis…
“Het Straatje van Vermeer”, dat klonk vertrouwd
Maar nu: “De Penspoort in de Vlamingstraat”
Die steeg: Is dat zijn tante die daar staat?
“Het zou goed kunnen”, zegt Frans Grijzenhout
Weg met de rust...we woonden hier zo graag
Ze splitsen ons een penspoort in de maag…