Geen liefde moet ge er winnen:
geen kan u toch, als hij, beminnen,
wiens hart u sprong tot levensbron;
maar, hem begrijpend in uw wezen,
zal m' in uw sprekende ogen lezen
al wat hij-zelf niet zeggen kon.…
zichzelf aan het verwonden is
een medemens is niet een tegenstander
maar iemand die met jou verbonden is
Niet door een draad een tube of een ketting
maar door de straal die uit de ogen komt
als diamanten in dezelfde zetting
schijnt er eenzelfde licht dat nooit verstomt
In onze kern, die wij het leven noemen
dat weer vertrekt naar onze levensbron…
vormelijk fundament
een prachtig satijnen tafellaken met molton-onderlaken
wat uitnodigt tot voelen, strelen, wat helen bespoedigt
je glimlacht tevreden naar het stoffen servet
die beeldspraak ligt al zo lang achter je
( gezegde: “tussen servet en tafellaken”)
voor je bord staat het glas of glazen voor de diverse levensgangen
drinken van de levensbron…
555
Bezig met laden