Ik zag Margrietje in het gras
gezeten staren naar iets kleins
ze had de knieën opgetrokken
onder rond uitstaande rokken
op d’r gezichtje glom een grijns
Haar blik zei me hoe blij ze was
en met de onschuld van een kind
neuriede ze hetzelfde liedje
als het kleine wit Margrietje
dat deinde op de lispelwind
Ik voelde hoe het mij charmeerde…
Ik zit
Dicht
Naast jou
Jij weet
Niet meer
Wie ik ben
Ik begin een
Oud liedje
Te zingen
Ach Margrietje:
Je reageert hierop
Kijkt me aan
Met een blik
Van herkenning
En met
Schorre stem
Zing je mee
Terwijl de
Tranen
Over je wangen rollen…
Wat staat daar zo schuchter te doen,
half verdoken in 't plantsoen
tussen klaproos en margrietje,
tussen climatis en pioen.
groei hoger, toe, want niemand ziet je,
klein, bescheiden vergeet-me-nietje.
Andere kleuren lijken grauw
naast jouw wondermooie blauw.…
Wanstaltige combinaties van liedjes:
Margrietje en Sofietje hand in hand verloofd.
Er wordt me een enorme kool gestoofd:
Heb je even voor mij uit duizenden kelen.
De Radetzkymars heeft het eeuwige leven,
wie heeft Manuela van haar eer beroofd?
Je krijgt vleugels in deze atmosfeer,
die van mij zijn echter gebroken.…
besprekend in de tuin
biertjes bestellend op het terras
Ik besef me door die
wat grauwe, vooral grijze, goedgelovige,
het er lekker van nemende ouderen,
dat het leven, de tijd vliegt
en voor je het weet mijn graf
net zo netjes is aangeharkt
als deze beeldentuin in Gees
Geen blaadje op het gazon
geen onkruidsprietje rond
het na-zomerse margrietje…
Over de vlinders van een vroeg margrietje
Haar hartje zo vol, van de dorstige bij
- En alles dat zingt weer, en alles dat springt weer
Nergens een wolkje nog dat er daalt
En alles dat groeit weer, en alles dat bloeit weer
En zie eens de zon... die er zichtbaar van straalt
Dit is een vers... zomerliedje
't Gaat over maand juni vol kleur…