Alle inzendingen over marloes

Er staat geschreven, gebeiteld met erin wat goud, een meisjesnaam: Marloes; ze was pas zes jaar oud. Er lag een pop op vers omwoelde aarde, een schoteltje, een vorkje en een klein fornuis, wat speelgoed her en der, waar ik naar staarde.…

Als 's avonds de telefoon gaat weet ik al wie eraan de andere kant praat kleindochter lag met juf in de knoop was een beetje brutaal, sapperloot. Dat was twee avonden geleden alweer en oma zei: zeg maar sorry de volgende keer. Dat deed ze, maar ontliep niet de straf vond het niet leuk, maar weet nu al vast: Dat je beter even op je tong…

Haar lange bruine lokken, vurig koppig en tegelijk zo zacht, Vanavond netjes, glanzend, boven haar schouders omhuld door zacht katoen - weerschijnen samen met haar jonge mooie kleren, en de glimlach rond haar ogen, de zachtste schittering in haar blik, mild, onrustig soms, vrolijk en met vrouwelijke kracht, is zij de Koningin van…

In dieper adem speelt de zon met schaduw langszij een buizerd in fluwelen lucht voor mij dwaalt een dal groen overladen een gedrapeerde toonzaal omringt de beek Mijn oog kijkt op een levend ver verleden uitgerust kleurt ontluikend de sleutelbloem herinneren trekt met hondsdraf mij het dal in verliefd leiden zwaluwen mij langs deze wegen…

Twee zijden als samen één Elkaars gelijken, spiegelend Als twee die niet vergeleken kunnen worden Geeft het gevoel van nooit meer alleen Twee zijden weer apart Na tijden, heen en terug Als twee werelden die samenvoegen Wordt de zekerheid verward Twee zijden als mijn hoop Gedachten, zorgen Als door een smeltende warmte verloren gaan Ik…

afscheid nemen van iets, van iemand die zich af scheidt van tijd wordt bevrijd afscheid nemen iets voor de eeuwigheid? of niet zo permanent het begrip tijd is onbegrijpelijk hier scheiden onze wegen tijdelijk een traan in jouw naam het weerzien is oneindig…

Ik ben ik, Zo ben ik, zo blijf ik. Ik ben niet volmaakt, ik ben niet perfect, maar zo ben ik. Als je mij wilt kennen, moet je dit onthouden, ik ben wie ik ben en ik blijf wie ik ben. je moet mij soms maar accepteren.…

baksteen op mijn hart zwart hangt daar de smart ik voldoe niet ik ben te klein vernederd schaamte om er te zijn…

Ze zitten op de scouting, twee stoere meiden, een van zeven, een van vijf, nooit eerder was ik getuige van het feit, dat meiden werden ingelijfd, twee stoere meiden, die buiten spelen het belangrijkste vinden en nu dan ook de scouting. Er ging een wereld voor hen open, maar voor ons, als Opa en Oma, niet minder! We zijn trots en…

--------------------------------------------------- Voor Marloes Karlijn geboren op 24 december 3 uur ’s nachts.…

Als ik er niet meer ben, Weet dan dat ik er altijd nog zal zijn. Als ik er niet meer ben, Zal ik altijd jouw persoonlijke beschermengel zijn. Nu ik er niet meer ben, Weet dan dat ik er altijd nog bij ben. Verjaardagen en bijzondere dagen. Ik zal er zijn. Als je me mist, Kijk dan omhoog. Als je me mist, Maak ik speciaal voor jou een…

Mijn kleindochter wat ben ik trots op haar, want daar, waar andere kinderen van hun vrije zaterdag genieten, loop zij in Rotterdam voor KIKA de benen uit haar lijf! Mijn kleinkind van acht jaar, ze DOET het toch maar, net als al die andere stoere kinderen, die zich door het weer niet laten hinderen. Het doel is geweldig,…

Daar ging ze met een forse plons te water ze had de zenuwen van te voren, dus niet later. Als een mes, scheerde ze door het bad alsof ja alsof ze het diploma al op zak had! Vier banen gekleed, zelfs met een jas ze deed het alsof het dagelijkse kost was. Eventjes was ik haar kwijt, mijn kleindochter die prachtige meid. Maar ze zwom…

Voor Marloes Karlijn…

Wanneer twee meisjes logeren bij oma, bedtijd aangebroken is, moeten tanden worden gepoetst, als oma aan Jasmijn vraagt, welke tandenborstel is van jou, het kind zegt, dat weet ik niet, wordt advies van de oudste ingeroepen: welke tandenborstel is van jou Marloes?…

Gewoon omarmen Elkaar verwarmen Zonder iets te zeggen Of zelfs maar uit te leggen Dat wat je voelt en Dat wat je bedoelt Is te lezen in je ogen Die hebben mij nog nooit bedrogen.…

Ik ruik je geur. Ik zie je kleur. Ik steek je aan, in het licht van de lachende maan. Je gloeit, je rookt. Ik snuif en blaas. In de lucht verschijnt een waas. Dan ben je op, je hebt pech. Ik druk je uit, op de weg.…

als de bladeren niet meer vallen kun je zelfs vragen wat de lengte van zijn schaduw is of hoe kort sinds een paar geboortes van de zon de nachten voor hem zijn en als hij naar het strand wilt méns, dan ga ie laat november aan eind van onze herfst dan is voor hem het zand niet heet ruikt hij koud vuur in de lucht een zweem kalmerende…

Een knuffel en een zoen in de lucht gegeven Een hartje met veel liefde in de lucht geschreven Lieve woorden elke avond Gefluisterd in de wind Omdat jij lieve schat Niet meer bij mij bent…

Het schouwspel voor me verrast me. Niet omdat de regendruppels het wateroppervlak omvormen tot een ballet van in elkaar overlopende kringen. Die schoonheid ken ik al. Maar de symfonie die daarmee gepaard gaat, verbaast en ontroert me. De breekbare geluidjes als de belletjes knappen, vormen samen een fluisterende ode aan de regen. Waarom…

Voor de laatste keer loop ik het bos in. De zon schijnt, de vogels zingen. Het gevoel bespringt me, ik geef me over. Ik ben zó ontzettend blij. Blij met de bomen in het bos. Blij met de geplette egel op het pad. Blij dat ik ‘nee’ zei tegen mijn vriendin en mezelf nog één wandeling alleen gunde. Ik kan het schreeuwen van de daken, alsof…

Tijdens de ochtendwandeling staat de groep plotseling stil. Ik vind mij voor een hoopje takken, en staar ernaar. Dan breekt de zon door en voltrekt zich een schouwspel van licht. Over de talloze kriskras gesponnen draden, dansen ontelbare lichtjes. Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje, zet de maat voor dit glinsterend festijn. Het hoopje…

Zij tekent bloemen en hartjes. Alle prinsessen lachen tevreden, en de vlinders en dolfijnen ook. Vrolijke kleuren bijeen gekozen, zorgvuldig tussen de lijntjes, in opperste concentratie aangebracht. Maar als het donker wordt komen de enge gedachtes vanonder het bed aanwaaien. En ook overdag kan plots die naïeve gelukzalige bui omslaan…

Nooit voel ik me méér alleen, dan in een massa mensen. Onbegrepen, onbekend, anders. Eenzaamheid is een gevoel. Het drukt diep van binnen, als een grote klem in m’n borst. Geheel los van alles om me heen, die o zo objectieve werkelijkheid, leidt dit gevoel een eigen bestaan. Het wordt geboren uit het verschil tussen verlangen naar ……

Hij schrok op uit zijn misère begon hartstochtelijk te blèren gelijk Minoes de altijd krolse poes van frau Marloes.…

Het B diploma en nu samen op voor C met Marloes…

Dank je wel Marloes…

Voor mijn kleindochter Marloes Karlijn…

En zo is ons leven even anders, want Marloes is twee dagen hier en ik zeg je met alle genoegen: het doet ons beiden veel plezier! Maar wat is het lang geleden, dat ze klein waren bij ons!…

Als herfstbladeren in de wind neerdwarrelend nog de grond niet geraakt Wil niet dwarrelen vaste grond niet losgerukt niet afgesneden wil terug naar de Bron terug naar mijn wezen en maken de cyclus rond…