Hartenkreten

hartenkreet (nr. 43.583):

Lichtspel

Tijdens de ochtendwandeling
staat de groep plotseling stil.
Ik vind mij voor een hoopje takken,
en staar ernaar.

Dan breekt de zon door
en voltrekt zich een schouwspel van licht.
Over de talloze kriskras gesponnen draden,
dansen ontelbare lichtjes.

Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje,
zet de maat voor dit glinsterend festijn.
Het hoopje takken lijkt betoverd
en schittert er op los.

Een wolk schuift voor de zon,
de voorstelling is afgelopen.
De takken verduisteren
en steken donker af tegen het mos.

Ik wacht nog even, hoopvol,
maar het spel is uit.
De takken zijn gewoon weer takken.
Alles is vergankelijk.