Alle inzendingen over meditatie

Devoot in stilte handen gevouwen, terwijl de zon schijnt op zachte aarde. Waar de wereld heilig is als een tempel... Er is vertrouwen en gemoedsrust in lichaam en geest. Een ontdekkingsreis de wereld rond. Bij je zelf nog het meest.…

In de stilte van mijn dagelijkse meditatie telt vrede nog en heel manifest Edoch ik sluit veelal af met onvrede in mijn hart dat het geen vrede wordt!…

een waas uit het niets bezweet pupillen verwijd Overvallen door pure angst het moment van ademnood Trillend vol verwarde emoties bang als de dood voor de dood Vervloekte dichtgeknepen keel zomaar in het nauw gedreven Zowel lichaam als geest bekneld grond zoeken tijdens het zweven Hunkerend naar een luchtig leven Ontspanning rust en meditatie…

In meditatie dwalen verholen blikken naar werelds schoonheid. Rode klaprozen bloeden als ze rijpen, rouge op gezichten.…

het angelus klinkt nodigt wie nog horen wil minzaam tot gebed steek de spade in de grond schep ruimte voor verstilling…

Heerlijk onderuit door warmte omringd Geur van lavendel waardoor de ziel zachtjes zingt Ogen gesloten gedachten op nul Handen masseren van tijd geen benul Kaarslicht met muziek zetten samen de sfeer Van zulk soort badpartijen wil ik alleen maar meer…

de schemer valt, verstomt de taal van vogels rond de kloosterplas in de verte dooft een hoeve haar vensters, blaft nog laat een waakzame hond dan wordt het stil, raakbaar stil zwijgt alles in en om me heen rust mijn blik op de vage einder tast naar wat onzegbaar is…

Klimmend tot grote hoogten met beleid, In de psyche van mijn persoonlijkheid, Wordt het landschap leger, Kalmte omarmt me teder, De inzichten die naar binnen willen, Bouwen druk op en doen de ventielen trillen, Laat de wijsheid maar naar beneden stromen, Vruchtbaarheid geven aan alle planten en bomen, De stroming is voelbaar in mijn…

Laat de angst toch Varen Over de wilde Baren Ga in een hoekje Mediteren Daar zal je meer Van leren!…

als een lamp boven een lege tafel speelt de tijd het loze vissertje aan de kant wie plaatst tegels om te lichten wie bouwt huizen om te slopen wie legt de weg om te mijden wie geeft mij adem om te stokken wie de tijd om af te lopen als de slaap mij droomt waar het daglicht naar verlangt tot de telefoon gaat vraagt of de stem…

Ben ik zeker van het leven zeker van mijn hier en nu zijn zonder twijfel in het brein om mijn omgeving te beleven het ontwaken als een schot verbreekt de sluier van de waan onthult de waarheid in een traan onttrekt de nevel van mijn lot fakkels van verbinding zijn ontstoken en met de wereld zoals die bestond is voor eeuwig het contact…

Elke dag beleef ik opnieuw. Eerst lees ik in de Donald Duck, gevolgd door krantenkoppen. Vervolgens een stukje boek. Ik was mijn haren. Daarna drijf ik nog wat na. Met gesloten ogen. Langzaam adem ik in en uit. Na een uurtje spring ik uit bad. Vlieg ik uit mijn mijmering. Zo begin ik steeds weer mijn dag. In het water. Ik begon al in mijn…

serene stilte geluiden van de ochtend ritme van adem…

Dacht alleen te zijn hoog in een boom met slechts de wind rond mijn volle hoofd maar op een tak vlakbij streek een vogel neer zij zei: wat doe jij hier zo ver van de grond onder je voeten? ik wil alleen nog maar de wind voelen de vrijheid wil ik vliegen net als jij o, ik zou juist zo graag eens willen rondlopen rustig op mijn…

Hoe kunnen we verder, terwijl we weten, dat allen sterven gaan? Hoe kunnen we voort, terwijl we doen alsof, we nooit zullen vergaan. Laat ons stilstaan. Laat ons omzien. Laat ons beseffen hier. Het is nog niet gedaan.…

Katers en poezen leven in een paradijs, waar mensen ooit werden uitgedreven. Zij slapen in een zaligheid, waar geen mens leven kan. Weer wacht het paradijs op ons, wanneer mannen verlichting zoeken, en vrouwen poezelig durven zijn. Lieve mensen, wees gewaarschuwd. Mijd verboden vruchten. Eet eerlijk brood. Drink rode wijn.…

Hoog boven de waan van de dag, vliegen vogels naar de horizon, waar geen mensen onrustig jagen. Diep onder de waan van de dag, stromen ondergrondse rivieren, waarin dromen zwemmen naar de zee. Voorbij de waan van de dag, dromen zieners over de toekomst. Kinderen fantaseren met hen mee. Middenin de waan van de dag, bestaat de toekomst…

gespannen stilte innerlijke dialoog een binnenspiegel…

onrust door het hoofd flarden gedachten vliegen terug naar de adem…

zwiepende takken balanceren op de wind stilte in de storm…

verdiepte stilte naar een nieuwe laag binnen een ontdekkingsreis…

koude in stilte rillingen door het lichaam in concentratie…

verkoudheid in hoofd concentratieproblemen onrust cirkelt rond…

Onverwacht bespringt het me. Ongevraagd kruipt het onder mijn huid. Zomaar schakelt het mijn oordeel uit. Het is niet wat ik besluit of wil. Onverwacht opent het mijn ogen. Ongevraagd laat het me luisteren. Zomaar zet het mijn horloge stil.…

rustige deken valt als aarde luchtig neer waterval van rust…

vroeg stapt de pelgrim met herfstzon door het doolhof en vraagt naar de weg…

Gedachten verschijnen als hoge muren, die ons omringen in de nacht. Opinies openen enge poorten, die ons zicht vernauwen. Oordelen dringen een gevoel op, van machteloze macht. Plotseling hoor ik de schoonheid, van de stilte. Ineens zie ik mijn gedachten wijken. Muren vallen geluidloos om. Een poortloze deur valt in het slot. Oordelen…

Samen met mijn oude kater, mijn wijze meester, zie ik het leven zitten. Mijn meester is gaan liggen. Een paar regeltjes heb ik nog gelezen. Een beetje nagedacht en weer vergeten. Er is nog veel te veel te doen, maar gelukkig niets gedaan.…

Ik betrap mij er steeds vaker op. Wanneer ik weldenkend in bed lig, piekeren noemen sommigen dat, dan zie ik me al weer opstaan. Wanneer ik dan eindelijk op kan staan, denk ik moegedroomd aan zitten. Wanneer ik dan comfortabel zit, zie ik me in gedachten rondlopen. Maar, terwijl ik aan het lopen ben, zie ik mezelf al hoopvol arriveren.…

Wanneer mijn verzet breekt. Verzet tegen de dingen. Dingen, die zijn zoals ze zijn. Mijn weerzin tegen al dat water, in mijn veel te dure wijn. Wanneer gevoelens mogen stromen, zonder angst voor onverdiende pijn. De felle pijn van afwijzing. Angst voor het waanidee, niet goed genoeg te kunnen zijn. Wanneer ik mijn strijd ga staken, tegen…