Alle inzendingen over mokka

Gretig drink ik de mokka uit haar wilde blik de afdronk intens…

Van mokka tot Horkenveer, van namaken tot kakkerig Leiden, en van netheid tot zuiver in een leer.…

In het mokka van haar ogen kom ik thuis zoals op een krakend koude winterochtend slepend door mijn nog te hete koffie reeds drinkend 't aroma van haar pupillen zoals ook ’t zacht gemoed allengs verdrinkt de waas lang gerekt tussen ons slepend’ ogen…

Het Gersten heb ik steeds geprezen, Het Leuvens valt in mijne smaak, De Bruine drink ik met vermaak, En de Uitzet mag er stellig wezen; Met Faro, Beiers, Porter, Ale, Verfris ik gaarne mij de keel, En, zit mijn buidel vol vijffranken, Zo vul ik zingend mijne nap Met rood of gulden druivensap - Mij smaken allerhande dranken: Maar boven alle…

er glijdt een stukje Nepal langs mijn schaduw muren ruiken vers en verzen naar mokka puur en een heel klein beetje Hans ik schroef het uitgebroken licht terug vast in dit ommuurd bestaan wanneer een lied kunst werpt tegen de oudste ramen heel even geeft dit leven me het warme zaad vivre et un poème d'amour, des mots…

Een koopman van de VOC zie ik, opnieuw naar Mokka gaan. Terwijl ik geurige Birdsong proef, hoor ik Panamese vogels zingen. Peet is weer terug in Holland. Boot is rustig thuisgebleven. Toeristen verlangen naar elders, terwijl ik bij Boot geniet van koffie, rustig reis, en op een stoeltje zit. Bij het raam.…

‘Elk pondje gaat door het mondje’ want elke opmerking in die richting Ontbrandt in mij een lontje En dat ben ik voortaan zat Ik schraap mijn gebakbordje leeg Om het weer snel te vullen En te smakelijk te smullen Want met slagroom in mijn mondhoeken Ga ik lekker smakelijk nat En ben ik in Den Haag Dan wil ik natuurlijk taartjes Van mokka…

Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart aan het uitkijken naar de komst van mijn held de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman De wereld is één grote toep met vanille, mokka, banaan en nootjes Ik voel mij een vibrerende garnaal in het zonneke van de schaduw van mijn communiebank die ik afgeluisd heb op de vogelmarkt…

ik sluit vriendschap met mijn veer glanzend room witte crème met een roos als weleer op mokka bruin papier de periode van het zonnige zuiden met de pijn van de zeis die door tarwe maait onder de stekende zon van het zuiden en wat de ene mens de ander onnodig aan kan doen herinner je mij ?…