Alle inzendingen over nijmeegse vierdaagse

in hartje Nijmegen streden tien dichters in de finale ener dichtfestijn tussen lerende dichters onder de heerlijke titel Onbederf'lijk Vers om de eer drie waren de beste die kregen nog meer eer sprak jurylid Ilja Pfeijffer zo ging ik weer gewoon met eer en een zonnebloem ook mooi vers mooi dat-ie hing in het holst van de nacht…

In oktober in het prachtige groen met wat okergele herfstaccenten Wandel ik rondom de Vennen In het Rijk van Nijmegen Als ik ogenschijnlijk Een knalrode vlinder Zie fladderen door de natuur Zal ik haar vangen of Even voelend aanraken, denk ik Ik voelde zachtjes aan haar vleugel Wat een vrouwenjas bleek te zijn Die openviel en haar gele…

Fietsen op eigen kracht Zoals de lopers van Nijmegen Die slecht weer trotseerden En startten in de nacht Dat schijnt niet meer te kunnen Evenmin meer te gaan Dus nog heel even Dan kunnen ze de fietsen Laten staan Dan is het over met de tour Dan is er geen etappe meer En dán legt Mart terecht Het bijltje erbij neer.…

tussenstation nu een hoeveelheid kou om in over te stappen op Nijmegen schutsluis tussen huis en huis tand op een tandwiel maar in vertraagder opgenomen dagen was die koude louterende grensformaliteit inwijdingsplechtigheid onheil rondom het Heilsfeit klaagmuur tussen trein en drempel het neon-…

tussenstation nu een hoeveelheid kou om in over te stappen op Nijmegen schutsluis tussen huis en huis tand op een tandwiel maar in vertraagder opgenomen dagen was die koude louterende grensformaliteit inwijdingsplechtigheid onheil rondom het Heilsfeit klaagmuur tussen trein en drempel het neon- gotische station en een rijtje heilige…

Ik ging naar de Hogeschool Heerlen, verhuisde naar Hoensbroek, naar Nijmegen, Arnhem en weer terug. Ik dronk wodka in Warschau, slibowice in Bratislava, Highland Park op Mainland, Orkney en muntthee in Meknes. Ik treinde naar Sint Petersburg voor de Hermitage, voor het Brittish Museum voer ik naar Londen toe.…

Ik loop te soppen in mijn schoenen met op mijn rug een 1000 liter tank bronwater uit de Ardennen. Een zonnesteek. Ik zie het bord Loenen en ik zie een schaatsende Aart Schenk opeens naar de finish rennen, terwijl hij onder gladiolen wordt bedolven, bijt ik in het stof en begint een moeder met afkolven om mij een levenselixer te schenken…

In Nijmegen Zie ik je in je eigen leven Ik zie je weer Nu kies je voor je eigen leven, zonder meer...…

Ik stel me zo voor U kent ze beiden niet Vergeet dan dat lied Maar bezoek dat gebied In het Rijk van Nijmegen Ligt een stukje rijk van God Het is niet alleen goed Het is meesterlijk goed Ik was er met man en hond In Fletcher Hotel Erica geslapen En heel veel gelopen, geklommen, gedaald en stil gestaan Genietend van uitzichten, ‘doorzichten…

Een stroom in een zee, op boten, vloeit plots over brug, door een oude stad, met een kathedraal, over de snelweg, in een bus, een trein, een stroom vers bloed, vitaal, als de vierdaagse, zo binnenstromend in een land, op goede schoen, rugzak en verhaal blij dat het gehaald, wuifend, van zover... En wij, geven welk onthaal?…

Het tasje bevat een aantal persoonlijke herinneringen zoals brieven, een inschrijvingskaart van de universiteit en een tweetal 'In Memoriams' uit het Nijmeegs Studentenblad. Daarnaast een brief, vol dankbaarheid van Henny aan zijn vader die op 14 november jarig was. Hij schreef die brief op 12 november. Vier dagen later werd hij dood gevonden.…

Lieve God, ik vroeg U daar, aan de Waalkade, te Nijmegen, om deze gave. Ik wist niet hoe, of wat en waarover, slechts één wens: leer mij te schrijven alles vast op te tekenen. Ik leerde alle mysteriën ik leerde alle ogen ik leed onder zoveel liefde... de weg werd smal, smaller bijna vroegtijdig eindig!…

werkelijkheid stapvoets door het leven op wisselende ondergrond stond soms even stil bij gedachten of mensen die lachten om niets dat werkelijk bestaat en elke stap laat sporen achter soms in de maat en soms ontspoord let op je stappen,ik heb het vaak gehoord net als paradepassen waarmee werd gemoord de pasvorm was bepalend een optocht,een vierdaagse…

Dorian, baron van westerflyr toog met zijn makkermaat arnoldus rufus naar het mariekenwoud van heumens oord contrei der wilde slingerende wingerds Ongestoord ligt valkuil in een valkuil Een oehoe vliegt plots uit zijn middagslaap in zonderlinge solovluchtformatie zoekt hij in allerijl heil in het amber der deemsterende schaduw van haar…

Omdat hij ook dikwijls in Nijmegen woonde, En daarvoor het volk nu en dan graag beloonde, Kreeg hij op een keertje een heel goed idee, Als Frank en als Rijkaard en kocht N.E.C. Het ging hem daarbij niet primair om de centen; Bij voorkeur bevocht hij de club F.C.…

Te Breda of Nijmegen in de stationshal, bij een NS- vertraging, nog wat buiten te spelen; in afwachting van een Bonnie, die instrumen- taal of vocaal nog wat noten met mij zal komen delen.…

bewonderaars Klinkt daar de oudste taal ter wereld halleluja god, o neen al dringt excelsis gloria en deo door een kerkmuur heen heel soms, met pasen, kwart voor een In die gewijde stiltesfeer was zuiderzee streng in de leer lowlands danst nu in 't ijsselmeer de ouden zingen tot de heer hun dodetalenlied niet meer In 't waterrijk van nijmegen…

Op de weg terug eerste dag naar de Waalbrug bij Lent zocht een bejaarde vent op de tast traag zijn weg met een stok vast op koers op zijn rug de Britse vlag Wandelen deed hij nochtans stoer toch dacht ik die man zo alleen weet je wat ik spreek hem aan om als gezel gelijk op te gaan Hij bleek blind uit engeland gentleman van top tot teen…

Friesland mist men de Elfstedentocht in Groningen vernieuwing van de woning in Drenthe kan de dubbele vergrijzing van hunebedden nog een tijdje mee in Overijssel Salland's Hanzesteden en Twente met z'n rijk textielverleden dan Gelderland, dàt levert mooie streken een pyromaan, verzot op autobrand, de Graafschap, Veluwe, Rivierenland Vierdaagse…

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

Op heden, den achttienden Oktober negentien honderd en drieëntwintig, verscheen voor mij ondergetekende, Ambtenaar van den Bugerlijken Stand der gemeente Nijmegen, provincie Gelderland Stephanus van Heyendael, oud achtenveertig jaar met hoed in de hand en grijzend haar, van beroep kanunnik en schepenaar die verklaarde dat…

'k Vroeg waarom het streven, lange tochten aan een kust, vierdaagse, zwoegen, zoveel moeite doen? En dan, tram in, tram uit, tram in, trein in, trein uit, trein in en bus De dag erop weer in een lus de yoga doen…

Hij studeerde Filosofie in Nijmegen en Problemen van de Ontwikkelingslanden in Leuven (België). Tussen 1970 tot 1998 woonde hij in Brazilië. Sinds 1998 was hij bestuurslid van Stichting Weerwoord en lid van de werkgroep van het maandelijks podium Poëzie in de Consul in Rotterdam. Wim Keursten schreef omdat dit zijn ‘tweede huid’ was.…

Te Maastricht andermaal, te Aken eens in 't bad, Te Spa vier weken lang eens daags door en door nat, Te Butgenbach, Sint Vijt, en Dasburg en Vianden, Te Echternach en Trier, en langs de Moezelstranden, Te Kobelenz, te Bonn, te Keulen, Dusseldorf, Te Moers, te Krefeld, weer te Moers en met een korf Vol voedsel op de Rijn voor Wesel, voor Nijmegen…

“Meneer, u mag op zaal géén eitjes bakken! En ook is het beslist niet toegestaan mij, als ik u injecties geef, te slaan of de verpleegsters op de gang te pakken! Als u zich blijft gedragen als gespuis stuur ik u naar het Radboud Ziekenhuis!”…

Tot gisteren was in Egypte alles gekleurd Ik luisterde gisteren naar de radio, en ik hoorde eigenlijk alleen maar het heerlijke geluid van de binnenkomst van een vierdaagse Die vrolijkheid Vrouwen en kinderen stroomden het plein op Het leger ging even iets voor zichzelf doen Een quote van een verslaggever op Radio 1 gisteren: ‘Rob, jij staat…

Kreupel zoekt de poëzie het huis weer op de warme lamp het kleine leed van pappie-mammie roepen verdriet om de voorbije verjaardag wéér troost de natuur wéér komt op de proppen die ellendige God vermomd nu als VU-student of Nijmeegse nitwit.…

Lange tijd heb ik haar niet gezien Nu nog een reis van een uur of acht Dan ben ik eindelijk weer bij haar Mijn droomvrouw die op me wacht Mijn werkdag is eindelijk om Ben direct in de auto gestegen Achthonderd kilometer te gaan Vanaf de Duitse grens bij Nijmegen Uren gepaard met opzwevende muziek Een pakje sigaretten, blikjes energy-drink…

In ’t volgend vers ga ik je iets vertellen, van Van der Pluijm, ooit Nijmeegse student. XIII Nijmeegs sonnet Cees van der Pluijm, ooit Nijmeegse student, liet deze vorm het levenslicht aanschouwen.…