Er is een horizon
gestorven in mijn droomland
alsof er een boot met een ziel
door de woestijn vaart
en langzaam
raakt de persoonlijke accu leeg
er ligt een grasland
omgeploegd in mijn werkelijkheid
alsof de kust van een ver land
mijn stem zal ontvangen
uit zilte oceaanwind
en spoedig
verwelkomt mijn hart een nieuwe geest
er…
Mocht de oceaanwind al zendend blazen,
het leven op dit kleine omspoelde land
heel de aarde blijmoedig doen verbazen.
Dan hield het Evangelie voorgoed zijn hand
boven nieuw bestaan zonder werelds razen,
door Gods vaderlijke liefde omrand.…
een boek een kaars een wijnglas
de duisternis slaat toe
een zuchtje oceaanwind
niet moe
ik reis door de ruimte
trotseer alle gevaar
mijn kleine zachte kustlicht
brand maar
kringlicht in de nacht
krekel zing maar voor
haal me door de nacht heen
zo verglijden uren
cirkel warme gloed
is ‘t de wind die bomen ruisen doet
kringlicht…
103
Bezig met laden