Gestorven zwaartekracht
Er is een horizon
gestorven in mijn droomland
alsof er een boot met een ziel
door de woestijn vaart
en langzaam
raakt de persoonlijke accu leeg
er ligt een grasland
omgeploegd in mijn werkelijkheid
alsof de kust van een ver land
mijn stem zal ontvangen
uit zilte oceaanwind
en spoedig
verwelkomt mijn hart een nieuwe geest
er zwaaien bomen
naar een onbekende hartstocht
en alle emoties zijn weer als die van een kind.
Geplaatst in de categorie: emoties
Mooi.