Die in zelfgeschapen
Leegte ook in zijn
Naaste omgeving geen
Invulling vindt voor
De persoon die hij is
Merkt dat de leegte
Pas verdrongen wordt
Als zijn verste
Toekomstdromen
In vervulling gaan
In zo maar een
Ochtendmis in Vancouver,
Canada, om zeven uur,
In een volle kathedraal
Die van iedereen is,
Van jou en mij…
En de ochtendmis
mijn gevoelens verwoord.
Reis ik tot achter de wolken
naar een plek.
Mijn vluchtkasteel.
Mijn eigen stek
verscholen op het witte eiland.
In de blauwe lucht.
De stilte slechts verbroken
als de wind zucht.…
zich zetten op de vlekkerige
paden die zich hebben
verzameld tot een nest
vol eerbied doch wel
met een sprankel anarchie
eigenlijk geen wonder, want
in deze trage mist doemen
telkens in deze niemandsland
kathedralen op, derhalve
dat deze al herkauwend
door het met rijp belegde gras
zich voortbewegen zoals de
paus zich gedraagt in de ochtendmis…
Vaag zichtbaar aan de hemel nog een volle maan
Sta wat voor me uit te staren, moet m´n eerste slag nog slaan
Genietend van het ochtendgloren en de warmte die al voelbaar is
Luisterend naar het klokgelui, oproepend voor de ochtendmis
Zacht piepend komt een oude man op z´n fiets voorbij
Langzaam tilt hij zijn hand op en zwaait naar mij
Ik roep…
Gebed om vergeving
is in wezen een
gebed zonder end
met eindeloze ver/herhalingen
van vooral ver(s)lavingen
aan alles & iedereen
maar vooral ook aan U, God
die ik altijd en altijd zoek
en steeds in gebed hervindt
waar ik in de stilte van mijn leven
altijd en heftig naar hunker:
het gebed om vergeving
door het kind zijn, door ons kind…
162
Bezig met laden