met de herinnering
daar zij als vrouw is geboren
zij alleen draagt een kind naar het licht
een mens die bij ons mag horen
daardoor toont liefde een gezicht
doorheen de stuipen vóór de eerste dag
start er een verbond, toekomstgericht,
opgesteld door een haast natuurlijk gezag
geen ander geraakt zo gehecht
een leven kort of lang, ononderbroken…
Te denken de ononderbroken uren
aan de volkomen overvloed van dit
verwezenlijkte; onvervreemd bezit,
dat blijven zal en ongeschonden duren;
het onbesefbare van deze gave
van ene andere en die naast ons was
ter vereenzelviging en zelve pas
het inzicht vond van banden, die begaven.…
Hoe ik stilte hoor die als een vloeiende lijn getrokken en
ononderbroken kronkelt op de rug, op weg naar een poot in ranke
evenwicht op hetzelfde ogenblik voel ik bezinning en bezieling kruipen in
het staande lichaam waarlangs de vleugels in ontspannen, relaxte houding hangen.…
Geluidloos
houdt deze hem ononderbroken in het oog.
Rillend drentelt hij rond. Hij wil en zal hier op
dit eiland zijn rede voor een wereldwijd gehoor
vormgeven. Regel na regel neemt hij op de
lippen en wat goed klinkt spreekt hij omhoog.…