inloggen

Alle inzendingen over poolgebied

7 resultaten.

Sorteren op:

Shell

snelsonnet
4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 371
In minder dan een jaar gaat er geen reis meer naar ’t nu nog ongerepte poolgebied. Die wereld die ons nu nog zoveel biedt: De poolvos, walrus, zeehond, walvis, ijsbeer Maar Shell ziet reden om groot feest te vieren: “Het ziet hier strakjes zwart van wilde dieren!”…

Zijn laatste vacht

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 77
bevroren kraken dennen wortelend in permafrost nog is er geen ontdooien ik voel je kou droom witte vachten bij het grijsblauw van je blik in ogen die de verte weten in het sneeuwblinde vergeten het universum kruisen in vertwijfeld zoeken naar wat noorderlicht als tegenwicht nog lacht de poolbeer in zijn laatste vacht onwetend…
wil melker14 november 2015Lees meer…

Werk; Opgezette Uilen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 94
alle wijsheid in hun bovenkamers Als verreweg de grootste vogel van het poolgebied gevederd zijn mannetjes in het sneeuwwit Voortgekomen uit het geslacht van de Bubo, de Oehoes Kunst van nu; Art of today van kunstena(a)r(es) die echt weet te bekoren tot in de puntjes...…

Fatum

gedicht
2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 16.175
Hoe komt het dat, die de drift verstond, werelden, oceanen door te trekken, eilanden, poolgebieden te ontdekken, desnoods gestrand, versmachtend in de brand van pampa's 't wit gebeente uit te strekken, maar nooit, nooit terug te gaan, nu als een hond binnen het veeg moeras lig te verrekken van dit mijn onvolvloekbaar vaderland?…

Als in december de narcissen bloeien...

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 125
Deze idylle vecht; een fel gevecht met al die uitbuiting die moeder aarde zo uitdooft, met machtswellust, doofpot en hebzucht die vaalgeel en koude brengen tussen de mensen, maar sneeuwkristallen doen smelten en hen terugjagen naar pover poolgebied of hooggebergtes waar slechts de Meesters wonen.…

In memoriam mijzelf

poëzie
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 4.438
Bedekt met sneeuw en ijs, Getooid door menig lijk Van wie de dwaze reis Deed naar mijn innerlijk, Eens vroeg licht als Parijs, Nu in 't poolgebied gelijk. Ik laat geen gaven na, Verniel wat ik volbracht; Ik vraag om geen gena, Vloek voor- en nageslacht; Zij liggen waar ik sta, Lachend de dood verwacht.…

Automutilatie hulp?

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 524
moèt gewoon die pijn verlengen Ja, ik weet het, het klinkt heel raar Maak afspraken met jezelf, zei hij beloof jezelf te wenen bij verdriet Edoch hij ziet niet dat ik zó schrei en dat hij mij zo ’t wenen verbiedt Straks moet ik weer naar hem toe echter hulp verwacht ik zeker niet Ik wil janken, weet echter niet hoe Mijn hart klopt in een poolgebied…
Ton Rijkers30 september 2010Lees meer…