ik wil je omringen
met een teder bewegen
van mijn lied
uit een wilde seringenstruik geboren
met jou bedaren
onder stille dekens
van de ochtend
in een tomeloze vaart
opdat je zou voelen
hoe jouw ziel spreekt in de vruchten
van mijn woorden
jij het gemis waarin je leeft
laat sterven in de openheid
van mijn hart…
De seringenstruik
die naast jouw grafsteen bloeit
in lila kleuren
laat geuren los
die dromen beloven
er is niets anders in deze wereld
dat mij meer kan bekoren
dan het bevlogen geluid
van gevleugelde vrienden
waar het kerkhof zwijgt
over diepte van jouw graf
en stilte van jouw dood
fluiten vogels kleine liederen.…
Tussen de seringenstruik
en de berk met het nestkastje
zwaait hij toch nog onzeker
een groet.
Nu afdrukken: knip.
Glanzende ogen.
Zijn broer staat
rechts van de wazige hand
met dromerig-jaloerse blik
naar het blauwe vehikel
te kijken.
Voor altijd.…
voelen
in een steeds weer andere reis
de oude man aan de teugels zong graag
-uniamoci amiamoci,
l'unione e l'amore-
alsof het mooie weer nooit zou ophouden
ik keek hem aan, verwachtingsvol, met een paar munten
in mijn kleine hand
"Een ijsje vanille, graag"
meestal, tegen die tijd
draaide de seringenstruik…
496
Bezig met laden