Alle inzendingen over sluik

Je leek een Florentijnse doodspage met je sluike, halflange haar, je matte, sombere gelaat, je engsluitende zwarte tuniek zelfs je ogen schenen git. Je zong met een metalen alt. Ik kon mijn ogen niet van je afhouden en jij keek telkens terug tot ik bloosde.…

Vossen snellen zich over de besneeuwde velden het vliedende landschap zuigt zich onder de buiken de vossen zijn slijpende slijpen hun oren spits wrijven de ogen wrijven de streek in de ogen straks zal er het bloed zijn, bloed dat kuilen maakt tot de bodem ‘d aarde en sporen van sluikse silhouetten benevens de indrukken van prooien, contouren…

Hoe heette toch maar weer die chique Renate, Isabel, Charlotte Daar waren niet echt van die vlotte - Ik nam ze mee om te ervaren Of zij wellicht de ware waren Constateerde keer op keer Zelden genoeg, ik wilde meer - Meer van wat, waarom en hoe Zo’n zoektocht blijft een hels gedoe Plots op een dag, toen was jij daar Jij met dat dikke, sluike…

Staccato doornenkransen Rozen slingeren om ranke polsen En de echo dreunt Blauwgebalde pauwenveer Het trots crescendo van de zon Omglanst het zwarte watervallend haar De echo dreunt De sluike handen om het schrille hoofd Geknielde pantserheld vertrekt zijn Krom verwrongen mond en monotone schreeuwen Stijgen hemelwaarts De echo dreunt…

Die ander heb je al verjaagd: Groot machtsvertoon van blazen en gegrom Je flanken golven lijnend waar je nagels ingetrokken sluiks kussen door het scherpe gras Ik reuk je geur Beleef je geur Intens Ik doe alsof Hoewel mijn warme vacht zich spinnend wuivend spant over vezels van een wonderlijk verlangen Doe ik alsof Je bent er niet…

Letters hangen als dronken draden Speelbal van de wind en van de tijd Als dons doorweekt met zure tranen Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid Lampen zwijgen als grauwe graven ’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd Verlicht de stad haar sluikse slaven Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid Gevels kreunen als lage laden Schuiven langs elkaar…

De eik had er veel moeite mee dat in april een bloesemzee, als een erotisch maagdenkleed, de goudreinet sluiks blozen deed. En kwam augustus in het jaar dan had de eik het extra zwaar want al dat geurig sappig fruit stak hem de droge eikels uit.…

En was het sluik van beschimpingen nu met bloemengeur uit mijn gewaden. Ik ben het waard om te dansen met de elfen op de wind want werd gekroond met de kus van de muzen. Mijn wereld is veel groter dan de cellen, die jij stenenwerpend schiep waar in de krochten deze martelaar voor eeuwig sliep.…

Lieke, schoonheid in volle bloei een wulpse niet eenkennige deerne dochter van de barbier en uitbater van de donkere dorpstaveerne had zich geofferd, als een lam aan Bertram, strak gespierd en stoer uit het nabije buurtschap Strije zoon van een machtig herenboer maar ze had de buik meer dan vol van sluiks gescharrel in het hooi ze wilde…

'Ik ben Anne Frank', zei ze, Een meisje met sluik zwart halflang haar. Het spoor naar Bergen Belsen kent voor argelozen En voor hen die beter wensen geen reden voor gevaar. Het spoor dat voert van A. naar B. Is efficient en neemt alle reizigers met zich mee. Reizigers in een oorlog Op weg naar hun ongewisse lot.…

en zorgde aan de stam voor eigen loten De zware bronzen galm der gulden klokken was hen niet echt een steen die aanstoot bood hun oren functioneerden naar behoren geen hunner raakte er in zenuwnood De dorpelingen kwamen ter communie een jongeling in keurig pak gestoken grijs en zwart met in zijn hand een hoed en aan zijn rechterarm keek sluiks…

Wat gebeurt er toch dacht Ridder Rik, mijn hart gaat snel van rikketik Vlinders voel ik in mijn buik, hij keek naar haar haar zo blond en sluik Gravin Lollepol zag het allemaal aan, het kon voor haar niet beter gaan Ze was helemaal in haar nopjes, gaf zichzelf wat schouderklopjes Ja, het ging goed zo, ’t ging heel fijn, wellicht zou ze snel oma…