geen gemeentewerk is vandaag taboe
nooit was de stad zo verzorgd en prachtig
weer wordt de burgervader spankrachtig
want we zijn dra aan verkiezingen toe
na 6 jaar getouwtrek en polemieken
laat hij nu plots de asfalteuse pieken…
ooit
ben je hier verdwenen
maar
je spankracht is gebleven
ik leef
voor een geruime tijd
tussen de volmaaktheid
van je bogen
verzonken
achter witte zuilen
ontroert mij nog
de diepte van je ogen
in water
milder dan de wijn
dompel ik mijn handen
aan je fontein
hier ligt geluk
beloftevol geborgen
in de stilte
van je schrijn.…
goed op letten
Oké, denk met me mee, het rijm gaat twee aan twee
Waartegen je je makkelijk kan verzetten
Wat heel belangrijk is, is dat sonnetten lopen
Dat is een kwestie van je onderdopen
In ritmische muziek, cadans en dynamiek
Totdat die doorzingt in je zenuwknopen
Wat je dus niet moet doen is lettergrepen tellen
Maar voel hoever de spankracht…
zijden mantel -
schrijdend en schreiend over het eigen graf
neerstrijkt
De doden hebben ogen in lichtjaren
met de halo van een hangende hemel
in een zwevende hel
Verjaag er ongenode gasten
die de einder zoeken
en daar hun polsen leegschudden
verveeld de kelk des doods half leeg drinken
- deze leugen van het hart -
Zoek de spankracht…
betrap ik me erop
dat ik tegen het weer zit aan te kijken
ik bedoel
de wolken de regen
donder en bliksem
van deze weken in mei en juni
dat wekt in mij
dat weer bedoel ik
een vage treurnis
om wat reeds bijna
onherroepelijk voorbij is
want nog enkele dagen
en het jaar is over zijn hoogtepunt heen
de dagen korten
het begin van het einde
de spankracht…
vertrouwd fantasme
dat in haar aders ruist
als riet gegeseld door een storm
van hunker en verlangen
in zachte aanzet wordt het hoogtepunt nog uitgesteld
het kamerbreed gevoel gekoesterd
dat zij bezingt in zachte klaagzang van genot
dat zich verdiept en zwelt
tot overrijpe vrucht tenslotte,
die openbarst in een boeket orgasmen
terwijl de spankracht…
Want nog enkele weken
en het jaar is over zijn hoogtepunt heen,
de dagen korten,
het begin van het einde,
de spankracht weg,
het zich ontplooiende voorbij,
ruimt plaats
voor het zwaarmoedige,
het decadente van de volle zomer.
Eveneens:
zomers met kleinkinderen
op het strand.…