Netgedichten

netgedicht (nr. 52.726):

sluimer

als vroege klaarte binnensijpelt
-voorspel tot de dag begint-
nestelt ze zich dieper in de lauwte van het bed,
de handen in de knusse warmte van haar schoot
waar sluimer van vertrouwd verlangen
weer vloeibaar wordt en zwelt tot aaibaarheid
wanneer een hand zich achteloos tot streling kromt,
en vingers traagzaam in beweging komen,
liefkozend eerst, dan speels en dartel plagend,
behendig vingerwerk breit wolligheid tot lust

zij vrijt zich op aan het vertrouwd fantasme
dat in haar aders ruist
als riet gegeseld door een storm
van hunker en verlangen

in zachte aanzet wordt het hoogtepunt nog uitgesteld
het kamerbreed gevoel gekoesterd
dat zij bezingt in zachte klaagzang van genot
dat zich verdiept en zwelt
tot overrijpe vrucht tenslotte,
die openbarst in een boeket orgasmen

terwijl de spankracht van haar hand verstilt
sluit zij de ogen loom en luw
en sluimert in,
genesteld in de schaduw van haarzelf