370 resultaten.
Arjen Robben
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 454 Oneerlijk zijn blessures vaak verdeeld,
Je denkt daarbij direct aan Arjen Robben,
Die nu weer met zijn spieren zit te tobben,
De ‘man van glas’ had net één helft gespeeld.
Ons Arjen voetbalt heus nog wel eens hoor,
Maar altijd tussen twee blessures door.…
Staat van ontbinding
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 Lichaam dat krom voorover
Gebogen loopt, stramheid van
Pezen en spieren door medicijnen
Muurvast aan elkaar gebonden,
Geest die nog wel in de
Woning van het lome lijf
Verblijft maar zich in staat
Van ontbinding bevindt
En tevergeefs probeert
Mee te komen in het tempo
Van de tijd…
Als het eb geworden is in mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 Lichaam dat
Met gesloten
Ogen tot
Rust komt,
Spieren en
Vezels waar
Alle spanning
Uit verdwenen
Is
Alleen de adem
Nog die merkbaar
Aanwezig is, die
In en uit gaat
Met het aanrollen
Van de branding
Die ik in
Het onderbewuste
Hoor -
Na de ruisende
Vloed is het
Totale rust
Die overblijft
Als het in mij…
Volmaakt gelukkig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Zit met opgetrokken knieën
in veilige hoekjes
turquoise, purper, goud
Ik werp een blik
naar stadjes in de verte
en val in de diepte
Spieren spannen aan
als ik de toekomst voel
iets in mij steigert
Op mijn rug
aanschouw ik de maan
en de sterren
een volmaakt gelukkig gevoel
overvalt me…
Binnenkant
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.173 Als ik in gebaren,
kon laten zien wat er is,
zou geen enkele spier in mijn lichaam,
in rust zijn.
Als ik in woorden,
kon vertellen,
wat er door me heen gaat,
zou mijn mond nooit meer stil staan.
Als ik precies zou kunnen laten zien,
wat ik voel en denk,
dan zou mijn binnenkant,
mijn buitenkant zijn...…
Aderlating
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 228 Meander tussen spier en vlees
ik verken herken zijn sporen
zelf versmolten
met de tikken van het hart
met de morgen veel te gauw
met de avond lang nog niet
te onrustig klopt hij
bij me binnen
ik weet hem volg zijn weg
gedwongen met de vinger
in het ritme van de stroming
is mijn bloed aan het bloeien
is de tijd aan het krommen.…
bloot gegeven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 ze gaf een koele hand
-het deerde niet-
ik had het land aan onvolwaardigheid
met wat ze doorgaf in haar lach
raakte ze zichzelf al kwijt
wetend
dat ik meer zag
dan wat vals geïllustreerd verdriet
‘nu dan’
dacht ik en vertrok geen spier
haar vaste grond verdween
omdat haar voet slechts zonder zwier
naakt en waardeloos
aan mij verscheen…
oogwenk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 we zijn bouwwerkjes
van kwetsbare kwaliteit
botjes pezen spieren liefdevol
bedekt met zachte huid
houden de buitenkant bijeen
verleiden en vernietigen
houden van de ander
en toch vertrekken
kunsten die ons drijven
die we verstaan
kwetsbare bouwwerkjes zijn we
een oogwenk in de tijd…
oogwenk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 bouwwerkjes zijn we
van kwetsbare kwaliteit
botjes pezen spieren
liefdevol bedekt met
zachte huid houden
de buitenkant bijeen
verleiden en vernietigen
houden van de
ander en toch vertrekken
kunsten die ons
drijven die we als
geen ander verstaan
kwetsbaar zijn we
een oogwenk
in de tijd…
Rimpel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 772 De huid spant dubbel gelaagd
Om skelet en vlees en pezen
Vernieuwt zich in een wolk van schilfers
Rekt zich in zijn opperste vorm
Om een leren vlies
Gebonden door weefsel
Dat luistert naar spieren
En traag sterft
Waarna de punt van de zeis
In dat gaaf gelaat
Een kraaiepoot, een rimpel kerft…
Leukodystrofie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 348 Zo heet die nare ziekte
Die ziekte die spieren verzwakt
Je kon niet meer lopen
In je rolstoel weggezakt
Hoe vrolijk jij altijd was
Zullen we niet vergeten
Na maanden tegen dit te vechten
Heb je de strijd verloren
Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer
We blijven aan je denken, iedere dag weer.…
Fries paard
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.306 Oogstrelend pracht
steigert moeiteloos
tegen zwaartekracht
elegante stappen
zwetende spieren
door `t Friese land
Fries trots
trekt sporen
gans ons land
ziet gouden koetsen trekken
oogstrelend zwart
verblindend glimmen
Koning van `t Friese land.…
Dansende vingers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 Gaf ik de opdracht aan mijn spieren?
Zijn het mijn dansende vingers wel,
die worden voortbewogen?…
voorbij de einder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 zijn tijd gekomen
ontstijgt een meeuw de kust
om boven voorgoed
de ogen te sluiten
nabij de branding nog
een enkele vaalwitte veer
eensklaps verstard de spieren
zeilt hij nog talmend door
voluit gestrekt
de stille vleugels
onopgemerkt zal
hij achter de horizon
het kalme water raken
uit “De Zee en Ommelanden”…
Klimduin
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 198 De tijd die het zal vergen
De ademhaling zal het tergen
Voeten wroetend in het mulle zand
Spieren die je aanspant
Uitkijkend naar de top
Het mooiste punt is bovenop
Je wilt beloond worden voor het zwoegen
Het zand wil je schoenen telkens onderploegen
Je wilskracht en doorzettingsvermogen
Sjokkend heb je voortbewogen
Het eindpunt is de…
Paradiso
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 202 daar stond ik dan
onder gebrandschilderde kleuren klein te zijn
rond groter voelen, met het waanidee
dat God
zijn tempels reeds verloren had
wat ging er anders mee
mijn iele stem zocht zacht verloren noemers
volgens hooggeacht publiek- en de muziek
vertrok geen spier
ze vloeide door de aders van een glimlach
en kon nu verlegen zeggen…
Steun
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 276 Het gedonder voel ik als het kloppen in mijn spier
door de impuls van de sinusknoop.
Zo levend als de voltage mij houdt is er geen twijfel
aan jouw flitsend bezoek.
Na jouw vertrek achter de horizon ervaar ik het einde
maar morgen beleef ik weer de hoop.…
Tijd even stoppen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 Als banden geplakt zijn,
de wedstrijd gewonnen of gedaan
de ballonnen gehangen,
de machines gemaakt,
als het stuk geschreven,
het eind gelopen
en gewacht
dan, ja laten we dan
iets doen aan die vermoeide handen
die benen, de spieren vooral,
aan die geest die zoekt en verbeteren wil
ja laten we daar iets aan doen
en warmte opzoeken bij elkaar…
Dank
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Ik dank mijn ogen
dat ze me steeds willen laten zien
Ik dank mijn spieren
dat ze me doen bewegen
Mijn hart dank ik
dat het zo lang maar klopt
Mijn brein dank ik
dat ik denken kan en danken
Mijn handen dank ik,
dat ondanks ze veel genomen,
ook ontvangen kunnen,
geven, strelen
Ik dank het ademen
dat me verbindt met lucht,
daarmee…
Verharding.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.186 Je loopt weer rond te vloeken
het kleinste voorval irriteert je
en wij voelen ons verstrakken
onze spieren gespannen
als een pantser
om ons.
Je loopt weer rond te stampen
je vuisten gebald
en wij kruipen
in onze schulp.
Onze harten bonzen
door jou en om jou
en steeds minder
voor jou.…
"De Boodschap"
hartenkreet
3.0 met 82 stemmen 7.912 Nagels plagend
langzaam langs
gespannen spieren
van je rug.
Ik voel je kijken
open m'n ogen,
lees de boodschap
en stuur 'm terug:
..."ik ook van jou"…
Mijn slopende proces
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.386 Ik handel op veel manieren,
Ik zit onder je huid,
Ik begin met je spieren,
Ik schakel je uit.
Je mooie lichaam,
Je lieve lach,
Nu gaat het moeizaam,
Je kruipt door de dag.
Het gaat heel langzaam,
Nu pak ik je stem,
Ik heb een naam,
Nog even en je hart zit klem.…
fitness geeft verrijking tot succes
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 431 in een rustige ruimte
waarin intensieve bezigheid
zich elke dag ontplooit
waarbij het lichaam
zichzelf herstelt van
alle emotionele inspanningen
tegen overgebleven kilo's
die het afleggen tegen
de gedachte naar succes
van het fitnessen
met die mooie spieren
en een gekweekt wasbord
want willen we niet
allemaal in deze zomer
rondlopen…
Als jaren wegen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 306 Als knieën verkrampen
en benen stotteren,
verstijven spieren en schrompelen klieren.
Als wervels krimpen
en knoken kraken,
lacht magere Hein in je suffe brein.…
Fiets
gedicht
2.0 met 23 stemmen 6.979 Hij is een zwijgzaam dier van staal en lucht,
zo zul je hem bestijgen en bedwingen:
je benen springveer, voeten vogelvlucht,
de wind zal samen met je spieren zingen,
je hijgt het ritme, achtergrondgerucht,
ik maak en breek mijn evenwicht,
ik trap mijn val onder mij weg, ik schrijd
op jonge wolken door de stad, ik rijd.
------------…
Soms laat een dichter zich kennen
gedicht
2.0 met 102 stemmen 24.012 Soms laat een dichter zich kennen,
weegt verlangen een steen, behelst
hem te gooien een booglijn van lucht
in een kamer met niets dan een gletsjer
van lakens en lijven en meer dan hem
lief is de spieren in ogen, ze beide
horen rollen, ondraaglijk glanzend
en groot, de antieke daad nog wat
nat van de doodverf.
-----------------------------…
Zo onwaarschijnlijk zacht
gedicht
2.0 met 17 stemmen 7.066 Freefighter Joop staalt zijn spieren
alvorens de ring in te denderen, overal
ter aarde dooit of laait het licht.
Als een wenkbrauw bloedt de einder.
----------------------------------------------
uit: 'Callahan en andere gedaanten', 2004.…
Plork
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 Je ruikt naar zout en kust
duikt zandzomergeur op
waar duin avondroze
sluipend laat verbranden
tussen roekeloos gedonder
en schichtig scherp licht
balsemen vochtige druppels
strak gespannen spieren
jouw lijf lijkt af
en de zeespiegel
laat de vraag
hoe mooi kun je zijn
verwateren…
Griep
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.334 Hij slaat toe of
is het een zij
is het een ‘het’
of is het maar net,
hoe of je het ziet,
verhitte gezichtjes,
ondanks de prikjes
die moesten voorkomen
dat ze ziek werden,
en toch,
heeft het toegeslagen,
neemt het bezit
van ’t kwetsbare lijf,
ogen lopen vol,
neus loopt leeg
spieren doen zeer
en harten lopen over
bij…
Ambitie in het Rosa Spier Huis
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 249 Er wordt geschilderd en gemusiceerd
En hier en daar zelfs ook nog beeldgehouwen
Ze hoeven aan geen loopbaan meer te bouwen
Toch wordt er onvermoeibaar gecreëerd
Het doel verandert, maar er blijft een streven:
Een drijfveer om intens te blijven leven…