de tijd staat stil
zo merk ik ter zijde op
doch mijn stemklank
verraadt enige ergernis,
vertaalt derhalve de onrust
van een aanzwellend
innerlijk ongemak
overeenkomstig
het drammerig gedreun
van een horde aanstormende
paarden in galop
mijn eigene ongeduld
staat voor kenners
merkbaar in brand
zeker als wachten
mij tenteert…
jouw stem te horen in Berlijn
kwam als een schok
verdween, was slechts de radio
die sprak met een Keuls accent
zo lijkend op dat van jou
voelde jouw vinger op mijn wang
verglijden, vallen op de grond
als een druppel regen
dichtbij de Kurfürstendamm
tussen de tegels verdwijnen…
De stemklank der mensen die zingen
maakt mij zo wrang;
van verouderde krachtloze dingen
spreekt mij hun zang.
Doe uw geesten mij bouwen een woning
diep in uw schoot,
waar ik zingen zal als barenkoning
tot mijne dood.…
Zijn reis in tijd kreeg een gezicht,-en heeft als kroon
terwijl u 't leest, uw stemklank aangenomen...
Was hiervan sprake op het eerste Pinksterfeest
toen ieder in zijn eigen taal werd aangesproken?…
Als in de stemm'ge stad het herfst-tij weeft
Zijn gouden waas over de oude grachten
En onder 't gulden loof een stemming zweeft
van sterven in deze oude en gouden prachten,—
Dan denk ik, hoe 'k de dood graag zoude wachten
Gelijk een herfstdraad die in 't goud-licht beeft
En henenzweeft in de eerste koude nachten
waarin alleen één zilvren stemklank…
831
Bezig met laden